บทที่ 6 หมดแรง
1113 คำ
บทที่ 6 หมดแรง
หลังจากที่เปลี่ยนชุดกันเสร็จก็ออกมาต้อนรับแขกเช่นเดิม ตรงที่ซุ้มทางเข้างาน
ฉันที่พยายามสะกิดจะคุยกับเขาในเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นคืนนี้ แต่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจฉันเลย จนตอนนี้ฉันก็ได้แต่นั่งซึมๆ
ครืดดด~ ครืดดด~
พี่ดาวมีอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงนึกจะโทรมาตอนนี้ พี่เขาต้องรู้สิว่าฉันกำลังทำหน้าที่แทนตัวเองอยู่
ครืดดด ครืดดด~
เสียงมือถือสั่นเป็นสายที่สอง ฉันก้มมองจนสายตัดไป ไม่รู้จะคุยอะไรกัน ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันก็โคตรโกรธพี่ดาวเลย เพราะตัวเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด แต่ไม่ยอมมาทำให้ถูกต้อง ทุกอย่างเลยตกที่ฉันแทน
เรื่องคืนนี้ทำเอาคิดไม่ตกไปเลย เขาจะเป็นพวกซาดิสม์หรือเปล่า จะใช้แส้ ใช้โซ่ กุญแจมือ เทียนหยด แบบนั้นไหมอะ หึ๋ย ขนลุกซู่เลย น่ากลัวชะมัด!
“ ฝัน! ฝัน! ”
“ อะ…อืม วะ…ว่าไง ” เสียงของเลย์ทำเอาฉันตกใจแต่ก็เพียงชั่วครู่ ก่อนจะมองหน้าเขาแล้วพูดถาม
“ ฉันได้ยินเสียงมือถือเธอสั่นมานานแล้วนะ ทำไมไม่รับสาย หรือพี่สาวเธอจะโทรมา เลยไม่กล้ารับ เอามานี่เดี๋ยวฉันจะรับแทนเอง ” ฉันรีบกดวางสาย แล้วรีบเอามือถือไปไว้ข้างหลัง ทำตัวอย่างมีพิรุธ ใครๆก็มองออก
“ ปะ…เปล่า พวกมิจฉาชีพต่างหากล่ะ ฉันขี้เกียจจะคุยเลยไม่อยากรับสาย ”
“ กดวางสายแล้วบล็อกเบอร์เสียสิ ”
“ อืมๆ ”
หลังจากนั้นแขกก็เริ่มเยอะขึ้นอีกครั้ง จนล่วงเลยเวลามาถึงสามทุ่ม คนเริ่มลดน้อยลง ฉันจึงขอแม่ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ง่วงจะตายแล้วอะ
พอแม่อนุญาตฉันก็รีบเข้าห้องนอนทันที เห็นว่าเลย์คุยกับเพื่อนเขาอยู่ ฉันเลยไม่ได้ชวนเขามา
ยังไงคืนนี้ฉันต้องนึกหาทางหนีทีไล่ไว้บ้าง ฉันยังไม่พร้อมจะเลื่อนสถานะจากเพื่อนมาเป็นสามีเลยด้วยซ้ำ เห้อ!
“ ว้าย! ตาเถร! ” ก้าวขาออกมาจากห้องน้ำอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะมานั่งอยู่แล้ว คิดว่าคืนนี้คงอีกยาวไกล เห็นเขาคุยกับเพื่อนๆ อย่างออกรส แต่ที่ไหนได้กลับมานั่งรออยู่ในห้องแล้ว
“ หึ พรมน้ำหอมด้วยนะ เอาให้หอมๆ เลย คืนนี้ฉันจะได้มีความสุขอิ่มล้นกับเจ้าสาว…ตัวปลอมให้หน่ำใจเลย ” ดูเขาพูดสิ
“ นายอยากรู้ใช่ไหมว่าพี่ดาวอยู่ไหน ฉันจะบอกให้ก็ได้ แต่นายห้ามไปหาพี่เขาก่อนนะ รอพรุ่งนี้เช้าได้ไหม ” นี่คงเป็นทางออกที่จะเอาตัวรอดได้
“ บอกมาก่อนสิ ”
“ นายรับปากฉันก่อนสิ ”
“ ฉันไม่อยากรู้ล่ะ ตอนนี้อยากเข้าหอมากกว่า ” เขาส่งสายตากรุ่มกริ่มพร้อมมองแทะโลมร่างฉันจากหัวจรดเท้า
“ พี่ดาวอยู่บ้านเพื่อน! ”
“ ที่ไหน? ”
“ ภาคกลาง ”
“ หึ หนีงานแต่งไปไกลเลยนะ ”
“ เอ่อ…นายก็รู้แล้วว่าพี่ดาวอยู่ไหน เอ่อ…คืนนี้…งั้น ”
“ ถ้าเรื่องที่เธอบอกฉันเป็นความจริง ฉันก็จะไม่ทำอะไรเธอ ฉันจะไปตามเจ้าสาวตัวจริงกลับมา ” ขนาดบอกว่าไปไกล ยังจะตามไปอีก
“ ไม่ได้!! ” ฉันอ้าแขนกว้างยืนขวางทางเขาไว้ทันที
“ ทำไม? หรือเธออยากเข้าหอกับฉันมาก ”
“ ปะ…เปล่า ” รีบเอาแขนลง
“ หึ เธอก็นอนไปซะ เดี๋ยวตื่นมาพรุ่งนี้ก็จะกลับสู่ความจริง ”
“ ความจริง? ”
“ ก็พรุ่งนี้ ตอนจัดงานแต่งอีกครั้ง คนที่จะเป็นเจ้าสาวฉันก็คือดาวไง ”
“ ฉันบอกนายแค่นั้น นายรู้เหรอว่าต้องไปหาที่ไหน ”
“ อืม ” เก่งเกินไปหรือเปล่า
“ แต่ฉันไม่ให้นายไป ” อ้าแขนกว้างอีกครั้ง
“ ทำไม หรือทุกเรื่องเธอตั้งใจให้มันเกิดขึ้นมาเป็นแบบนี้กันแน่ ” เขาจ้องหน้าฉันอย่างจับผิด จนฉันต้องเบือนหน้าหนี
“ ขอร้องล่ะ อย่าให้เรื่องมันบานปลายไปกว่านี้เลย แต่งกันให้จบๆ เราก็แยกกันอยู่ได้นะเลย์ ”
“ บอกมาสิ ว่าทำไมเธอถึงอยากแต่งงานกับฉันนัก! หรือเธอชอบฉัน ”
“ ฉันไม่ได้ชอบนาย! ”
“ แล้วมันอะไรกัน ที่เธอรั้งฉันไว้เพราะอะไร ”
“ หลังจากจบงานแต่ง ฉันจะเล่าให้นายฟังทุกอย่างเลย ”
“ ไม่ เธอต้องเล่าตอนนี้ฝัน ”
“ ไม่! นายต้องรอฟังหลังจบงาน ”
“ งั้นถอยไป ฉันจะลากตัวพี่สาวเธอมาเอง มาคุยกันซึ่งๆ หน้าว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องเปลี่ยนตัวเจ้าสาว ”
“ ไม่ถอย! ”
“ ฝัน! ถอยไป ”
“ ... ” ฉันรีบเดินไปขวางที่ประตูห้อง
“ เธอจะรั้งฉันไว้ทำซากอะไร ในเมื่อเธอเองก็มีแฟนอยู่แล้วนะฝัน เราไม่จำเป็นต้องแต่งงานกันเลย เธอก็ไม่จำเป็นต้องมาทำแทนพี่สาวตัวเองเลย ”
“ ฉัน… ”
“ มีอะไรก็พูดความจริงมาเถอะ ใช่ว่าฉันกับเธอจะไม่สนิทกันสักหน่อย เราเป็นเพื่อนกันมานาน มีอะไรก็เปิดใจคุยกันเลย ”
“ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากพูดนะ มันเอ่อ…. ”
“ คนที่ฉันอยากแต่งงานด้วยก็คือดาว วาดดาว! เธอก็รู้ดีนะฝัน เธอบอกฉันมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนที่มาแต่งงานถึงกลายเป็นเธอ แทนที่จะเป็นดาว ”
“ เอ่อ… ”
“ ฝัน เธอคือเพื่อนสนิท ที่ฉันคิดแค่เพื่อนและไม่อาจจะให้สถานะอื่นได้ เธอคงรู้ดี บอกมาเถอะว่ามันเกิดอะไรขึ้น หรือดาวมีปัญหาอะไร ”
“ … ” ถ้าเรื่องนี้ออกจากปากฉันในตอนนี้แล้วเลย์ไปโวยวายกับพ่อแม่ ทุกอย่างที่สัญญาไว้จะเป็นโมฆะ แล้วฉันก็จะกลายเป็นคนไร้บ้าน ไร้ครอบครัว ซึ่งฉันรู้ว่าคำขู่ของแม่กับยายมันเป็นจริงเสมอ ยิ่งเป็นลูกชังอยู่แล้วด้วย
“ เปล่า พี่ดาวสบายดี แต่… ”
“ ทำไม แต่อะไร ” มือหนาจับไหล่มนทันที พร้อมบีบแน่น
“ พี่ดาวเขา…หมดรักนายแล้ว! ” บอกแบบนี้มันคงดีกว่าบอกไปว่ามีคนอื่นนะ
“ พูดใหม่อีกทีสิ!!! ดังๆ ”
“ โอ๊ย ฉันเจ็บนะเลย์!!! ”
“ แค่นี้เธอไม่ตายหรอก ฉันเจ็บมากกว่าเธออีก ฝัน! ”
พรึ่บ เขาปล่อยมือจากไหล่ฉันในทันที อย่างคนหมดแรง
🌻_______🌻
นามปากกาผกายมาส
- ผู้เขียน
