ตอนที่ 6 สัมผัสสะท้าน /4

2055 คำ
ภายในวิลล่าส่วนตัว ร่างระหงนอนเหยียดยาวบนฟูกนอนอันหนานุ่มอย่างดีขนาดคิงไซส์ โดยมีสายตาของผู้ชายชาวต่างชาติกำลังยืนมองร่างงามนอนหลับใหลอย่างมีความสุข ใบหน้าสวยคมที่แต่งไว้เพียงเบาบาง ไม่ได้แต่งเติมเข้มเหมือนงิ้วดั่งเช่นนักท่องราตรียามค่ำคืนที่นิยมโบ๊ะใบหน้าของพวกหล่อนจนหนาเตอะเพื่อกลบร่องรอยและแต่งเติมเครื่องสำอางค์เข้มจนแลดูไม่น่ามองมากกว่าสวยตามที่พวกหล่อนพากันคิด ใบหน้าสวยหวานในยามหลับช่างไร้เดียงสาเสียนี่กระไร เขาคาดเดาด้วยสายตาว่าเธออายุคงจะประมาณ 20 ต้นๆ เพียงเท่านั้น ผมสีดำสนิทยาวคลอเคลียจนถึงบั้นเอวรับกับผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนของเธอช่างน่ามองและน่าสัมผัสเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งมองยิ่งอยากอยู่ใกล้ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งอยากปล้ำให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยให้ตายเถอะ ดีแลน แพททิสัน นักธุรกิจหนุ่มใหญ่วัย 28 ปี เจ้าของบริษัทขุดเจาะน้ำมันและก๊าซปิโตรเลียม ชาวสหรัฐอเมริกา ผู้ซึ่งเข้ามาบริหารงานต่อจากบิดาของเขาที่ได้เสียชีวิตไปเพราะโรคมะเร็ง ชายหนุ่มเป็นผู้ชายที่ชอบทำตัวลึกลับและไม่ออกสื่อให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเรื่องของเขาทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นข้อมูลใดก็ตาม อีกทั้งเขายังมีอิทธิพลและมีอำนาจต่อรองทางการค้าสูง จนใครต่อใครต่างคิดว่าดีแลนเป็นมาเฟียทางการค้า เพราะเขามีประสบการณ์และเชี่ยวชาญมีชั้นเชิงในการบริหารจนก้าวขึ้นเป็นคนหนุ่มที่ไฟแรง ติดอันดับคนรวยระดับต้นๆในสหรัฐอเมริกาก็ว่าได้ และเรื่องลับๆ ของดีแลนไม่ใช่เฉพาะเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจเพียงอย่างเดียว แต่รสนิยมทางเพศของเขาก็เป็นสิ่งที่ลึกลับซ่อนเร้นและมีความต้องการที่แปลกไม่เหมือนใคร ดังนั้นใครที่จะเป็นคู่นอนของเขาได้มันจะต้องเป็นประเภทเดียวกันกับเขา ความทรมานคือความสุขเสียวกระสันจนเขาบรรลุจุดสุดยอดและยังไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถให้เขาได้ และยังไม่มีคนไหนสามารถทำให้เขามีความต้องการที่อยากจะได้ดั่งเช่นเธอคนนี้ ดีแลนยืนมองร่างงามที่กำลังหลับใหลด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่งยวด สัมผัสประหลาดที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอมันทำให้ล่วงรู้ว่า หญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่ตรงหน้าในขณะนี้จะต้องไม่ธรรมดาและเธอจะต้องมีบางอย่างที่พิเศษเอามากๆ แต่จะล่วงรู้ได้อย่างไรหากไม่ได้ลิ้มลอง ร่างสูงหันหลังเดินดุ่มๆ ออกจากห้องนอนมายังโซนห้องรับแขก พร้อมตรงไปยังบาร์เหล้าที่อยู่ภายในห้องก่อนจะคว้าแก้วและบรั่นดีรสเลิศเทลงไปเกือบค่อนแก้วก่อนจะยกขึ้นกระดกรวดเดียวหมดแก้วเพื่อระงับความต้องการที่พลุ่งพล่านอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด “โอ้ย! ทำไมเป็นแบบนี้วะ! จะลงแดงตายอยู่แล้ว ผู้หญิงอะไรมันน่าขย้ำไปหมดทั้งตัว ให้ตายเถอะทำไมระงับตัวเองไม่ได้เลย ตบะจะแตกอยู่แล้ว”ดีแลนพูดพลางยกขวดบรั่นดีกรอกเหล้าเข้าปากเขาอีกคำรบและครั้งนี้ปริมาณที่เข้าสู่ร่างกายก็ไม่ใช่น้อยๆ เลยทีเดียว ดีแลน พยายามระงับความต้องการของตนเองอย่างยิ่งยวด ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเขาไม่จำเป็นที่จะต้องแสดงความเป็นสุภาพบุรุษแต่อย่างใดกับผู้หญิงที่เลือกมาเป็นคู่นอน หากแต่ผู้หญิงสวยชาวไทยคนนี้ดีแลนกลับไม่คิดเช่นนั้น เขาต้องการเธอและอยากให้เธอต้องการเขาเช่นกันและต้องมาจากความเต็มใจไม่ใช่เพราะโดนขืนใจทั้งๆ ที่ยังไม่ได้สติแบบนี้ ไม่ใช่นิสัยของผู้ชายที่ดีพึงกระทำต่ออิสตรี แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอะไรหนักหนา แต่เขาให้เกียรติผู้หญิงเสมอเพราะว่าชายหนุ่มเป็นคนรักแม่มากนั้นเอง แต่เป็นท่าเสียดายที่แม่ของเขาจากไปตั้งแต่ดีแลนอายุเพียง 3 ขวบเท่านั้น ความทรงจำเกี่ยวกับแม่ลางเรือนหากแต่จดจำได้ดีจากภาพถ่ายที่บิดาของเขาเก็บไว้ให้ และคอยบอกเสมอว่าแม่ของเขารักและทะนุถนอมมากมายเพียงใด “ซ่า!ซ่า!ซ่า!”เสียงน้ำฝักบัวดังขึ้นอยู่ในห้องน้ำดังออกมาถึงด้านนอก จนทำให้ชายหนุ่มตื่นจากภวังค์แห่งความคิด ชายใหญ่ในขณะนี้กำลังเริ่มมึนๆ เพราะฤทธิ์เหล้า มือหนาวางขวดบรั่นดีทันทีด้วยความสงสัยก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องนอน สายตาเห็นเพียงเตียงนอนว่างเปล่าแต่คนนอนกลับหายไป ร่างสูงรีบเดินตรงดิ่งไปที่หน้าประตูห้องน้ำทันที “คุณ!คุณครับ! เป็นอะไรหรือเปล่า”หนุ่มใหญ่เอ่ยถามอยู่หน้าประตู ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก! มือหนาเคาะอยู่หน้าประตูติดต่อกัน “คุณ!คุณครับ!คะ...”ยังมิทันกล่าวจบประตูห้องน้ำก็เปิดออกทันที ปานวาดบัดนี้ตัวเปียกปอนเพราะเธอใช้น้ำฝักบัวรดศีรษะเพื่อขับไล่ความมึนเมาให้เจ้าตัวสร่าง ทว่าดูเหมือนจะไม่เป็นผลเพราะฤทธิ์ของเบียร์ดำเข้มข้นยิ่งนัก หวานนุ่มลิ้นแต่เมาสุดใจขาดดิ้นเลยเชียว และนั้นทำให้ดีแลนตกใจอยู่มิใช่น้อย ที่เห็นเธอในลักษณะเช่นนี้ “คุณเป็นอะไรมากไหม ร้อนอยากอาบน้ำอย่างนั้นเหรอ แต่อาบทั้งๆที่ไม่ถอดเสื้อผ้าแบบนี้ มันก็เปียกหมดสิ ขืนใส่แบบนี้ปอดได้บวมตายพอดี”เขาบอกเธอด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่วางอยู่ภายในห้องน้ำมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เธอ “ฉันมาววมากเลยคุณ...ปวดหัวมากด้วย...ร้อน...ร้อนไปหมดเล้ยยย”หญิงสาวบอกพร้อมดึงชายเสื้อยืดคอเต่าของเธอเพื่อถอดออกจากร่างงาม “ดะ...เดี๋ยว...เดี๋ยว..ถอดแบบนี้ไม่ได้นะ..เดว..เป็น...เรื่อง”ชายหนุ่มพูดยังไม่ทันจบประโยคแทบลืมหายใจเมื่อหญิงสาวตรงหน้าเขา เปลื้องผ้าที่สวมใส่อย่างมิดชิดจนไม่เหลืออะไรเลยในขณะนี้ ร่างงามระหงบอกตรงๆ ซ่อนรูปชะมัด ภายนอกช่างแสนบอบบางแต่สิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายในกลับงดงามยากนักที่จะถอนสายตาออกไปได้ ทรวงอกอวบใหญ่ขนาดมหึมาที่ไร้สิ้นเกราะกำบังรับกับเอวคอดกิ่วและสะโพกผายกลมกลึง ช่างรับกับหน้าท้องแบนราบที่เต็มไปด้วยซิกแพคเล็กๆ เรียงตัวอย่างสวยงาม ไม่น่าเชื่อว่าคนบอบบางจะมีอะไรที่อะร้าอะร่ามเช่นนี้ “ธะ..เธอ”ดีแลนได้แต่รำพึงเรียกหญิงสาวเพียงเท่านั้น ก่อนจะรู้สึกตัวรีบนำผ้าเช็ดตัวมาห่อหุ้มร่างงามดั่งรูปสลักอย่างรวดเร็ว พรึบบบบ มือหนาสัมผัสถูกกายงามจนหญิงสาวสะดุ้งจนสุดตัว อือออ ปานวาดกัดฟันของเธอเอาไว้จนแน่นเมื่อบางอย่างในกายของเธอกำลังพุ่งพล่านขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เรียวขางามบดเบียดเข้าหากันทันที “คะ...คุณ....ช่วยฉันด้วย...ฉันเป็นอะไรก็ไม่รู้”เธอบอกกับชายหนุ่มพลางเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสายตาเว้าวอนอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาสีฟ้าคู่สวยก้มลงมองใบหน้างามที่กำลังเงยหน้ามองเขาเช่นกัน “คุณกำลังเป็นเหมือนผมใช่ไหม”เขาถามออกไปสั้นๆ หญิงสาวตะครุบผ้าเช็ดตัวห่อหุ้มร่างงามของเธอเอาไว้เพียงหลวมๆ ก่อนจะเดินเซซัดเซซ้ายดั่งปูก็ว่าได้โดยมีร่างใหญ่เดินตามหลังไปติดๆ “ฉะ...ฉันไม่รู้...ไม่รู้ว่าเป็นอะไร..”หญิงสาวบอกเขาตั้งใจจะทรุดกายลงนั่งบนที่นอน ทว่าขาเจ้ากรรมดันอ่อนแรงซะงั้นจนทำให้ร่างของเธอทำท่าจะล้มลงไปนอนกับพื้นแทนที่จะล้มลงไปบนที่นอน ก่อนจะหันไปคว้าแขนใหญ่ของดีแลนทันทีที่มาถึงและนั้นแรงปะทะภายในกายของเขาและเธอก็แตกโพล้ะออกมาทันที ลมหายใจของทั้งสองฝ่ายเป่ารดชนกันในระยะที่แสนใกล้ชิด ดวงตาคู่สวยของทั้งสองสบประสานอยู่เช่นนั้นนิ่งนานโดยไม่มีฝ่ายใดกล่าวถ้อยคำใดๆ ออกมาอีกเลย มือหนายกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าสวยของปานวาดด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายออกมาได้ แรงดึงดูดจากกายงามยังคงแผลงฤทธิ์อยู่ตลอดเวลาประหนึ่งว่า ภายในกายของเธอและเขามีกระแสไฟฟ้าก็มิปาน และแล้วดีแลนก็ไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป ในเมื่อความต้องการของเขามันรุนแรงจนสิ้นสุดความอดทน ริมฝีปากหนาค่อยๆ บดเบียดลงบนกลีบปากอวบอิ่มของเธอแต่ทว่า คร่อกกกกก จู่ๆ หญิงสาวกลับคอตก หลับใหลเพราะความมึนเมาไปอีกครั้ง “ธ...เธอ...มาหลับอะไรตอนนี้”ชายหนุ่มบ่นกระปอดกระแปด รู้สึกสุดแสนเสียดายเหลือเกินที่ไม่ได้ลิ้มลองเรียวปากงามของเจ้าหล่อน “โอ้ยยยย!...จะคลั่งตาย!”ดีแลนแทบจะคลุ้มคลั่งเพราะไม่สามารถระบายความต้องการของเขาได้ ร่างใหญ่ตรงเข้าช้อนร่างที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบกายเอาไว้เพียงหลวมๆ ก่อนจะวางร่างงามบนที่นอน “เฮ้อ! เกิดมาเพิ่งเคยเจอผู้หญิงลักษณะนี้ ตกลงเธอเมาแล้วเดินละเมอ หรืออะไรกันแน่เล่นแก้ผ้าต่อหน้าต่อตากันแบบนี้ เราจะหลับได้ลงอย่างนั้นเหรอถ้าไม่ได้จัดการเธอให้มันรู้แล้วรู้รอด”ชายหนุ่มรำพึงกับตัวเองพลางทอดสายตามองใบหน้างามตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่เขาเองก็บอกไม่ถูก ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ ก้มลงอย่างช้าๆ ก่อนจะแตะริมฝีปากของเจ้าหล่อนแผ่วเบา แปล๊บบบบบ สัมผัสเรียกร้องยังรุนแรงไม่เสื่อมคลาย จากความตั้งใจที่เขาจะสัมผัสเพียงเล็กน้อย กลับทำให้ชายหนุ่มเริ่มบดเบียดริมฝีปากร้อนไปทั่วเรียวปากงามอย่างเร่าร้อน ทั้งบดทั้งเบียดเพื่ออยากลิ้มลองและได้สัมผัสเรือนกายอันงดงามของเธอ ทันใดนั้นเองจู่ๆ เขาก็หยุดชะงักขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่อร่างเล็กซึ่งอยู่ใต้ร่างใหญ่ของเขายังคงหลับสนิทไม่ไหวติงอยู่เช่นเดิม และนั้นทำให้เขารู้สึกว่าไม่ควรทำอะไรเธอในขณะที่หมดสติเช่นนี้ “คืนนี้ฝากเอาไว้ก่อนเถอะนะ...ครั้งหน้าฉันจะไม่ยอมให้เธอรอดไปได้เป็นอันขาด”ดีแลนขบกรามของตัวเองเอาไว้จนแน่นเพื่อสกัดความต้องการของเขาที่อยากได้หญิงสาวอย่างยิ่งยวด ร่างใหญ่คว้าผ้าห่มคลุมร่างงามที่อยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะลุกพรวดพราดเดินออกไปจากห้องนอนอย่างรวดเร็วพร้อมล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกง กดหาหมายเลขปลายสายซึ่งเป็นเบอร์ของไทรีสครั้นเมื่อปลายสายรับ ดีแลนเอ่ยถามทันที “ไทรีสคาซานดร้ากลับไปหรือยัง” “ยังครับเจ้านาย ผมเห็นว่ามันดึกมากแล้ว ปานนี้เธอคงเข้านอนไปนานแล้วด้วยละครับ ตั้งใจเอาไว้ว่าจะบอกเธอพรุ่งนี้ตั้งแต่เช้า”เสียงคนสนิทรายงานมาตามสาย ดีแลนพยักหน้าขึ้นลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันบอกเธอเอง นายไปส่งพนักงานของเราถึงห้องพักเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”เขาเอ่ยถามเพื่อเช็คให้แน่ใจอีกครั้ง “เรียบร้อยแล้วครับ คุณผู้หญิงคนนั้นถึงห้องพักเป็นที่เรียบร้อยแล้วและผมก็กำลังคอยดูแลเธอเป็นอย่างดี” “ดีมาก! ดึกมาแล้วนายรีบไปพักผ่อนเถอะ”เขาตัดสายสนทนาทันที ก่อนจะหันกลับไปมองประตูห้องนอนซึ่งมีผู้หญิงที่เขาพึงพอใจนอนหลับสนิทอยู่ภายในนั้น “คืนนี้ถ้าไม่ได้ระบายมีหวังอกแตกตายแน่”เขาบ่นรำพึงกับตัวเอง ร่างสูงก้าวเดินออกจากห้องพักวิลล่าส่วนตัวของเขาอย่างรวดเร็ว จุดหมายที่กำลังจะไปนั้นก็คือคู่นอนประจำที่เขาจ้างเธอมาปรนเปรอเขานั้นเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม