แชะ!
“อื้อ! แอบถ่ายทำไมอ่ะซีเจย์” ฉันหันไปมองคนที่ยกโทรศัพท์ถ่ายรูปฉันค้างเอาไว้พร้อมกับรอยยิ้มหล่อๆ ของเขาแล้วก็ขมวดคิ้วใส่ ไม่รู้ว่ารูปซีเจย์ถ่ายออกมาจะน่าเกลียดรึเปล่า
“สวย” เขาละสายตาจากโทรศัพท์มาสบตากับฉันแล้วก็เอ่ยคำเมื่อกี้ออกมาพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นจนฉันใจเต้นแรง อาการหน้านิ่วคิ้วขมวดเมื่อกี้หายไปเลยค่ะ หายไปเพราะคำชมกับรอยยิ้มของเขานี่แหละ
“ขอเฟียสดูหน่อย” ฉันขยับไปใกล้ๆ อยากดูรูปเพราะซีเจย์เพิ่งถ่าย ถ้ามันไม่สวยจะได้ถ่ายใหม่ไงคะ จะว่าไปฉันยังไม่ได้ถ่ายรูปเลยมาเที่ยวทั้งทีถึงจะไม่ได้ตั้งใจมาแต่แรกแต่ตอนจบมันแฮปปี้ก็อยากลงรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำหน่อย
“เดี๋ยวค่อยดู” ซีเจย์ตอบแล้วก็เอาโทรศัพท์เก็บใส่กระเป๋ากางเกงในทันที
“อ้าว! ขอดูหน่อย เฟียสยังไม่ได้ถ่ายรูปเลยถ้าสวยจะขอเอาไปลงไง” ฉันอ้อนเขา ฉันเผลอทำเสียงมุ้งมิ้งงุ้งงิ้งอ้อนซีเจย์ไปได้ยังไง และสิ่งที่ได้กลับมาคือปฏิกิริยาอึ้งจากคนต
