“รักผู้หญิงคนนั้นมากเหรอซี”
“เฟียสเป็นแฟน ยังต้องถามคำนี้อีกเหรอมิเชล”
“โอเคค่ะ แฟนก็แฟนมิเชลเข้าใจแล้วค่ะ”
“อื้ม”
“รักแฟนแต่ก็อย่าลืมนะคะ...ว่าก่อนหน้านั้นแค่ไม่กี่วันซีรักมิเชลมากแค่ไหน”
ผมหันไปมองมิเชลที่ยืนยิ้มทำหน้าสะใจมองผมอยู่
“มันก็ใช่ แต่ก็อย่าลืมว่าตอนนี้ฉันคบใคร และฉันจะรักใคร” ผมตอบเธอไปนิ่งๆ ถ้าคิดจะมาพูดจาเอาชนะผมเชิญไปเล่นขายของที่อื่นได้เลยเพราะผมไม่เล่นด้วย ไร้สาระว่ะ
“ซี!”
“จะเล่นน้ำใช่ไหม มีมี่เดินมาโน่นแล้วไปเถอะเดี๋ยวเพื่อนรอ” ผมไม่สนใจน้ำเสียงตะคอกด้วยความไม่พอใจของมิเชล ผมบอกแล้วไงครับว่าถ้ามาวีนไม่มีเหตุผลให้รำคาญต่อให้ผมรู้สึกดีด้วยแค่ไหนผมก็ไม่แคร์ไม่คุย บอกเธอเสร็จผมก็เดินผ่านหน้ามิเชลเพื่อกลับเข้าไปในบ้านทันที
“...ซี!” ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มิเชลกำลังทำหน้าไม่พอใจแค่ไหน ผมไม่ได้สนใจเสียงตะคอกเรียกชื่อผมของเธอ ผมแค่เดินตรงเข้าไปในบ้านอย่างที่คิด เดินผ่านมีมี่
