“ผมจะปล่อยคุณไปก็ต่อเมื่อผมเบื่อหน้าอกไข่ดาวของคุณแล้ว”
ขณะเอ่ยตอบ มือใหญ่เลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออกทีละเม็ดกระทั่งเผยให้เห็นปทุมถันงดงามที่ถูกประคับประคองไว้ด้วยบราเซียร์สีสวย และทันทีที่ดวงตาคมกริบมองปะทะกับความงดงามตรงหน้า ก็ถึงกับสูดปากด้วยความกระสั่นซ่าน
“โอ้วว...ผมอยากจูบหน้าอกของคุณเหลือเกิน รินดา”
มธุรินดากัดเม้มเรียวปากไว้แน่น ไม่ให้เสียงครางด้วยความกระสั่นเสียวเล็ดลอดออกมา เมื่อเดนิคอฟลากปลายนิ้วแข็งแกร่งไปตามขอบบราเซียร์
เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้ผล ตวาดออกคำสั่งแต่เดนิคอฟไม่คิดทำตาม คราวนี้มธุรินดาจึงงัดมารยาหญิงมาใช้ทุกวิธีทางเพื่อให้ตนเองหลุดพ้นจากกรงเล็บของราชสีห์ ด้วยการช้อนดวงตามอง ทำตาปริบๆ ให้อีกฝ่ายสงสาร พร้อมกับแสร้งเอ่ยขอร้องเสียงติดแผ่วเบา “ได้โปรด...ปล่อยฉันไปนะคะคุณเดนิคอฟ...”
“ไม่! ยังไงผมก็ไม่ปล่อยคุณไป”
เดนิคอฟตอบเสียงแข็ง เบือนหน้าหนีจากดวงต
