กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นที่โชยมาแตะจมูกทำให้ปรินทร์ซึ่งพึ่งวางกระเป๋าเอกสารลงบนโต๊ะทำงานต้องหยุดนิ่งชั่วขณะ เขามองถ้วยใส่กาแฟคาปูชิโนก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วมองหาคนที่เสิร์ฟกาแฟให้เขาในตอนเช้า
เสียงกุกกักดังอยู่ในห้องน้ำและปรินทร์ก็รู้ในทันทีว่าเป็นแม่บ้านที่เข้ามาเสิร์ฟกาแฟร้อนและทำความสะอาดในห้องทำงานของเขาทุกวัน มันทำให้เขานึกอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่งเพราะแม่บ้านที่เข้ามาในห้องนี้เขาจำได้ว่ากำลังอยากจะหาโอกาสพูดคุยกับหล่อนสักหน
หล่อนชื่อนกน้อย เขาจำได้ว่าหล่อนเป็นแม่บ้านสาวอายุราว ๆ ยี่สิบปี หน้าตาจิ้มลิ้มและรูปร่างดีไม่ใช่เล่น พอคิดได้ดังนั้นเขาจึงเดินตามเข้าไปดูในห้องน้ำ เปิดประตูเข้าไปแล้วปิดประตูลงพร้อมทั้งกดลูกบิด
ภาพที่เห็นข้างในคือหญิงสาวในชุดแม่บ้านนุ่งกำลังก้ม ๆ เงย ๆ จัดดอกไม้อยู่ที่โถชักโครก หล่อนสวมกระโปรงสั้นมากจนเวลาก้มลงต่ำทำให้เห็นแก้มก้นขาว ๆ
