"ขอบคุณมากครับ ว่าแต่เถ้าแก่เนี้ยได้หักเงินค่ายาไปหรือยังครับ" เด็กชายจัดการเก็บเงินและยาอย่างแน่นหนาดีแล้วถึงนึกเรื่องค่ายาได้
"เอาไปเถอะ ยาที่ให้ไปเป็นยาที่เหลือจากการขายในแต่ละวัน เพราะฉะนั้นพวกเธอไม่ต้องจ่ายเงินค่ายาหรอก" จินหลันเห็นท่าทางที่เหมือนเพิ่งนึกอะไรออกของเด็กชายก็รู้สึกขบขัน คงเป็นห่วงพ่อมากจนลืมเรื่องค่ายาไป และเธอเองก็ไม่ได้คิดจะเก็บค่ายาจากพวกเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
"เอ่อ..ถ้าอย่างงั้นผมจะรีบกลับเอายาไปให้พ่อกินก่อน แล้วเมื่อพ่อหายดีจะให้มาจ่ายเงินค่ายาให้เถ้าแก่เนี้ยทีหลังนะครับ ผมสัญญาว่าจะกลับมาจ่ายค่ายาให้อย่างแน่นอน" เด็กชายพอรู้ว่าเถ้าแก่เนี้ยแสนสวยไม่คิดเงินค่ายาก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง อีกฝ่ายช่วยรับซื้อของที่ไม่น่าจะมีประโยชน์ แล้วยังให้ยาราคาแพงกับพวกเขาโดยไม่คิดเงินแบบนี้พวกเขาไม่กล้ารับ แต่จะแกะถุงเงินออกมาอีกครั้งก็ดูจะเสียเวลา เลยบอกว่าจะให้พ่อของตนกลับมาจ่ายเง
