ประตูรถตู้หรูค่อยๆ เลื่อนเปิดออก ก่อนที่เจ้าของร่างอวบซึ่งทำทรงผมตีโป่งตามแบบฉบับคุณหญิงแม่ สวมใส่เสื้อผ้าราคาหลายหมื่น บนคอ ข้อมือและนิ้วทั้งสิบ มีแหวนเพชรราคาหลายล้านที่ใส่เพื่อประดับบารมี บ่งบอกว่าหญิงวัยกลางคนคนนี้เป็นเศรษฐีผู้ดีมีตังค์ ดวงตาตั้งมั่นและดุดันสมกับเป็นนางพญามองตรงไปข้างหน้า สองขาของคุณหญิงสรวงสุรางค์ก้าวฉับเข้าไปในบ้าน ซึ่งตอนนี้มีรถเอสยูวีของลูกชายคนเล็กจอดอยู่
“ไอ้ภีม แกออกมาเปิดประตูให้แม่เดี๋ยวนี้นะ”
รถอยู่ คนก็ต้องอยู่ แต่ทว่าเรียกเท่าไหร่ ลูกชายตัวดีของนางก็ไม่ยอมมาเปิดประตูต้อนรับผู้เป็นแม่สักที
“เฮียภีมอาจจะนอนหลับอยู่ก็ได้ค่ะคุณน้า”
บุหลันราตรีที่เดินเคียงคู่มากับภาสกร เอ่ยปากบอกคุณหญิงน้าที่รับอุปการะเธอมาเป็นลูกเป็นหลานหลายปี เจ้าหล่อนลูบที่ต้นแขนผู้มากกว่าด้วยวัย เพื่อให้อารมณ์ที่กำลังเดือดยิ่งกว่าน้ำหนึ่งร้อยองศาเซลเซียสของสรวงสุรางค์คลายลงบ้าง
“น้าจะเอ
