พายุ Talk ผ่านมาอาทิตย์นึงที่เมย์ทิ้งผมไป ผมให้ลูกน้องตามหาเธอแค่ไม่มีใครเจอ ผมนั่งร้องไห้ทุกวันกับสิ่งที่ผมทำ ส่วนพิมเธอเข้ามาหาผมหลังจากเกิดเรื่องสองวัน ผมได้บอกความจริงกับเธอไป เธอพยายามจะเข้าหาผม แต่ผมปฏิเสธและไม่เลือกที่จะเจอหน้าเธออีก คนเดียวที่ผมต้องการตอนนี้คือเมย์เท่านั้น “นายครับ!” เสียงไอปราบทำเอาผมหลุดจากความคิด “ว่าไง” ผมหันไปตอบมันนิ่งๆ “ชื่อคุณเมย์โผล่ที่โรงบาลในเครือที่ภูเก็ตครับ!” ผมเบิกตากว้าง เมย์หนีผมไปถึงภูเก็ต ที่หนักกว่านั้นคือเธอไปทำอะไร โรงบาล “เมย์เป็นอะไรถึงไปโรงบาล!!” ผมเอ่ยถามด้วยความร้อนลน ตอนนี้ผมเป็นห่วงเธอเหลือเกิน “ผมโทรไปเช็คแล้ว หมอแจ้งว่าคุณเมย์ตั้งครรภ์ครับ!!” “มะ..มึงว่าไงนะ!” ผมเอ่ยถามด้วยเสียงสั่นเทา “คุณเมย์เธอท้องครับนาย!” ประโยคที่ไอปราบเอ่ยมาทำเอาหูผมดับ ผมทำเลวกับเธอทั้งๆที่ตอนนี้เธอท้อง “มึงไปเตรียมเครื่องบินส่วนตัว กูจะไปหาเมีย!!”