หลังจากพูดคุยกับท่านย่าไปสักพัก อี้เฟยหลิงก็พลันฉุดคิดถึงเรื่องบาง เธอขอตัวออกไปข้างนอกอีกครั้ง
เมื่อขึ้นมาบนรถเธอก็เอ่ยถามบอดี้การ์ดทันที
“พี่ชายอยู่ที่ไหน”
“เรียนคุณหนู คุณชายอยู่ที่สำนักงานใหญ่ขอรับ”
“ไปสำนักงานใหญ่”
“ครับ”
ณ สำนักงานใหญ่ตระกูลอี้
“คุณชาย…คุณหนูกำลังเดินมาที่นี่ขอรับ”
มือของอี้เฟยหยางชะงักเล็กน้อย เขาถามขึ้น
“วันนี้เธอไปไหนมา”
“ไปทำธุระกับคุณไป๋หรงครับ”
ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปากคล้ายอ่อนใจกับน้องสาว
“ต้อนรับน้องสาวฉันให้ดี”
อี้เฟยหลิงก็เดินทางมาสำนักงานใหญ่ตระกูลอี้เธอขึ้นลิฟท์ไปชั้นสูงสุด
ตลอดการเดินเข้าสำนักงานและขึ้นลิฟท์ ไม่มีจังหวะไหนที่อี้เฟยหลิงต้องรั้งรอ ลิฟท์และประตูล้วนเปิดพอเหมาะกับจังหวะการก้าวเดินของเธอ หญิงสาวยิ้มอย่างพอใจ
เมื่อเข้ามาภายในห้องก็เห็นพี่ชายอี้เฟยหยางนั่งตรวจเอกสาร สีหน้าชายหนุ่มดูจริงจังสุขุมนุ่มลึก ต่างจากภาพลักษณ์ที
