หลังจากได้รับข้อความจากฉินเหมย เลิกเรียนเสร็จไป๋หรงก็ไปจัดเตรียมอาหารเครื่องดื่มกลับบ้าน ให้มีติดในบ้านบ้าง แม้วันนั้น อี้เฟยหลิงจะซื้อมาแล้วบางส่วน แต่สำหรับแม่ที่ต้องทำอาหารยังไม่มี
เวลา 06.00 น. ไป๋หรงตื่นแต่เช้าเช่นเดิมทบทวนบทเรียนเมื่อวาน และลองออกแบบลายผ้าพันคอที่เข้ากับชุดที่เธอร่วมกันออกแบบกับเหล่าดีไซน์เนอร์เมื่อวาน
เวลา 10.00 น. เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากซีซาน
“ท่านไป๋หรง ท่านแม่และน้องสาวของท่านมาถึงแล้ว ดิฉันกำลังจะนำทางเข้าไป มีน้องชายของท่านมาด้วย ไม่ทราบท่านว่าจะอนุญาตให้เดินทางร่วมไหมคะ”
แม้จะสามารถยืนยันว่าเป็นน้องชายของไป๋หรงจริง แต่หากไป๋หรงไม่อนุญาตให้เข้าพบ ฉินหยางก็ไม่สามารถเข้ามาภายในหมู่บ้านได้ ต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน
“เข้ามาได้เลยค่ะ” มากกว่าแปลกใจไป๋หรงกลับยินดีที่น้องชายของเธอมาหาเธอด้วย
ไป๋หรงรีบเก็บข้าวของ ออกไปยืนรอทั้งสามคนที่หน้าบ้าน ผ่านไปไม
