น้ำฟ้าเมื่อปากบางจิ้มลิ้มได้รับอิสระเธอก็ต้องให้ปากเป็นช่องทางการนำอากาศเข้าปอดช่วยจมูกเล็กของเธอ เพราะตลอดเวลาที่อดัมประกบปากเธอโดยที่เธอไม่ได้ตั้งตัวเป็นเวลายาวนาน กว่าเขาจะมุ่งไปที่หมายใหม่
สองมือเล็กที่ได้รับอิสระก็พยายามที่จะผลักไหล่หนาที่แข็งแรงนั้น แต่ทุกอย่างเหมือนจะเสียเปล่า เมื่อเจ้าของร่างหนากลับไม่โอนอ่อนไปตามแรงผลักนั้น เพราะแรงผลักที่น้ำฟ้าเข้าใจว่ามากมาย ว่าตัวเองกำลังผลักชายเหนือร่างเธอ แต่ความจริงแล้วเธอแค่เกาะไหล่หนาไว้เท่านั้น เพราะความรู้สึกบางอย่างเข้าแทนที่โดยที่เธอเองไม่รู้ตัว รวมแม้กระทั่งการตอบสนองของร่างกายที่ให้ความร่วมมือกับอดัมเป็นอย่างดี
“อ้าาาาห์” เสียงครางจากน้ำฟ้าดังออกมาเมื่อยอดอกเต่งตึงถูกครอบครองอย่างไม่ปราณีจากอดัม เมื่อเขาทั้งดูดและกัดสลับไปมาอย่าง ตระกละตระกลาม และเลื่อนมือข้างหนึ่งลงต่ำหาสัมผัสกับความเป็นหญิงของเธอ มือใหญ่ทั้งบีบทั้งถูไถตามแรงอาร
