น้ำฟ้ายืนมองนางแบบและนายแบบที่กำลังโพสท่าให้กับช่างภาพ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว
“คุณน้ำฟ้า”
“…!…” น้ำฟ้าตกใจกับเสียงที่เรียกชื่อเธอ แต่เธอเลือกที่จะยืนนิ่งๆ ไม่ได้หันไปตามเสียงเรียกที่เป็นภาษาไทยนั้น
“ขอโทษครับ...” ลีโอเอ่ยอีกครั้งเมื่อหญิงสาวตรงหน้ายังยืนนิ่ง แต่จากที่เขายืนอยู่ไม่ห่างกับเธอมากนัก ทำให้เขาเห็นและรู้สึกถึงอาการตกใจของเธอ
“…เอ่อ!...เมื่อกี้คุณพูดภาษาไทยใช่มั้ยคะ?” น้ำฟ้าค่อยๆหันไปตามเสียงนั้นและถามกลับเป็นภาษาไทยหลังจากใช้เวลาอันสั้นยืนคิดอยู่ว่าจะทำอย่างไร
“ครับ?...คุณน้ำฟ้าหรือเปล่าครับ?” ลีโอถามกลับอีกครั้งด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความสงสัยอย่างมาก
“คุณคงเข้าใจผิดแล้วคะ...ฉันไม่ใช่คนที่คุณเอ่ยถึง...อะไรนะคะ?...น้ำอะไรเหรอคะ” น้ำฟ้าเปลี่ยนสีหน้าและปฎิเสธโดยทันที
“เหรอครับ...ผมต้องขอโทษด้วยครับ...ผมคงจำผิดจริงๆ ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ...ผมลีโ
