อดัมที่ลุกมานั่งพิงหัวเตียง ถึงแม้ใบหน้าของเขาจะเรียบเฉยเช่นกัน แต่ภายในใจของเขาตอนนี้สิที่มันกำลังบอกให้รู้สึกถึงว่าโหวงๆอย่างบอกไม่ถูก อดัมตัดสินใจเดินออกจากห้องนอนไป และในขณะนั้นโทรศัพท์ของเขาก็สั่นเป็นสัญญาณถึงการโทรเข้า
“ครับพี่” อดัมกรอกเสียงตอบเมื่อหน้าจอแสดงให้เห็นว่าใครโทรเข้ามา “ผมควรแสดงความยินดีกับพี่ได้หรือยังครับ...ที่สามารถพาน้องมุกมาอยู่อังกฤษได้แล้ว” อดัมกรอกเสียงอย่างยินดี แต่แล้วเขาก็ต้องครางฮึๆในคอ เมื่อพี่ชายให้รายละเอียดเพิ่มเติม ว่าแม่เสือสาวยังวาดลวดลายออกฤทธิ์ให้พี่เขาต้องปั่นปวนอีกแน่นอน
“น้ำฟ้าคือใคร?” เสียงปลายสายตั้งคำถาม ทำให้ต้นสายอย่างอดัมหุบยิ้มแทบไม่ทัน และนี้คงเป็นเรื่องสำคัญกว่าแค่พี่ชายเขาจะโทรมาบอกว่ากลับมาถึงอังกฤษแล้ว อดัมในฐานะที่เป็นน้องก็ให้รายละเอียดถึงคนที่พี่ชายถามเท่าที่เขารู้ตอนนี้ “ถ้าแม่รู้เข้า...คงเป็นเรื่องแน่” อลันตอบกลับน้องชายมาหลัง
