“อร่อยมากเลยคะ...อิ่มจัง” เฮเลนยิ้มกับท่าทางสดใสของหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้งไม่ได้ เพราะทำให้เธอคิดถึงเด็กสาวอีกคนที่ตอนนี้คงโตเป็นสาวและอายุน่าจะไล่เลี่ยกับเธอคนนี้ ‘หนูมุก’ ที่ไม่ได้เจอกันนานกว่าสามปี “เฮเลน” ก่อนที่สองคนในห้องครัวจะได้พูดอะไรกันต่อเสียงเรียก เฮเลนก็ดังขึ้น “คุณเจอาร์” เฮเลนหันไปและเอ่ยชื่อคนที่เรียกเธอ “คุณอดัมลงมาแล้วจัดอาหารเช้าเลย” “คะ” เฮเลนขานรับและเดินไปจัดอาหารเช้า “ส่วนคุณ...ไปเตรียมตัวเพราะเราจะออกเดินทางเลย” หลังจากนั้น เจอาร์ก็หันมาทางน้ำฟ้า และแจ้งสิ่งที่เธอต้องทำ “ฉัน” น้ำฟ้าชี้นิ้วมาที่ตัวเอง “เดินทางไปไหน?” “คุณไปถามนายเองแล้วกัน...แต่ตอนนี้คุณทำตามที่ผมบอก...น่าจะดีกว่า” เจอาร์พูดเพียงแค่นั้นและเดินออกจากห้องครัวไป ปล่อยให้น้ำฟ้ามองตามอย่างไม่พอใจ “บ้าอำนาจทั้งเจ้านายและลูกน้อง” น้ำฟ้าได้แต่บ่นพึมพำเบาๆเป็นภาษาไทย และเดินออกจากห้องครัวไป แต่ไม