1 อาทิตย์ต่อมา
@HV Universities
วันนี้เรามาในที่ที่เขาเรียกกันว่า มหาวิทยาลัย ที่แห่งนี้มีคนมากมายที่อายุอานามไม่ห่างจากข้ามากนัก ทุกคนแต่งตัว แต่งหน้าทาปากกันเต็มยศ
"ที่นี่สอนสิ่งใดกัน ทำไมคนถึงได้มากมายเช่นนี้ ผู้หญิงนั้น ก็เรียนได้ด้วยหรือ"
"ได้สิ ที่นี่ก็สอนทุกอย่าง ทำไมคุยกับฉันไม่มองหน้า คุยไม่มองหน้าไม่มีมารยาท เป็นคนบ้านป่าเมืองเถื่อนหรือไง แล้วก็รีบเดินหน่อย ฉันไม่ชอบไปถึงเวลานัดสาย......ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง คิดถึงเหมเหม่จัง" ท่านริวพูดกับข้าอยู่ดี ๆ ก็พึมพำสิ่งใดก็ไม่รู้ ข้าได้ยินไม่ค่อยถนัดนัก คนอะไรพูดคนเดียว แล้วนี่ท่านจะรีบเดินไปไหน!!!! รอข้าด้วยซี้!!!!!!
เราเข้ามาให้ทำงานของใครคนหนึ่ง ที่มีกระดาษ หนังสือ และหินแปลก ๆเต็มไปหมด สุดยอดเลยท่านผู้นี้ชอบสะสมหินงั้นหรือ ข้าพยายามจะไปแตะพวกหินที่มันกำลังสะท้อนกับแสง แต่โดนมือใหญ่ ๆ ตีเข้าที่มืออย่างแรง ทำให้ข้าต้องรีบเก็บมื
