อบเชยรู้สึกสงสัยขึ้นมาในใจว่าอาการของหญิงสาวนั้นแปลกไปจากเดิมมาก หญิงสาวกินเยอะขึ้นนอนเยอะขึ้น อาการไม่ต่างจากคนท้องเลย นี่ถ้าได้ยินเลี้ยงอาเจียนด้วยคงฟันธงได้เลยว่าหญิงสาวท้อง เช้าวันนี้หล่อนเลยพิสูจน์ด้วยการทำข้าวต้มปลาร้อนๆมาเสริฟ์ หญิงสาวเดินคล้องแขนคนตัวโตลงมายังห้องอาหารหลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว "หอมจังเลยค่ะ วันนี้ไม่รู้ว่ามีอะไรให้พวกเราทานบ้าง" "ข้าวต้มร้อนๆมาเสริฟ์แล้วค่ะ" "ว้าว หน้าตาน่าทานมากค่ะ ที่รักขอชิมก่อนใครเลยนะคะ" "เป็นไงคะ" อบเชยถามออกไปทั้งที่ในใจลุ้นมาก "อร่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ ป้าอบเชยทำเมนูอะไรก็อร่อย" หญิงสาวเอ่ยชมคนตรงหน้าใบหน้ายิ้มแย้ม เธอเจริญอาหารสุดๆเลยล่ะ "อะ เอ่อแล้วกลิ่นละคะ" "กลิ่นหอมชวนน้ำลายไหลมากค่ะ" อบเชยคิ้วขมวด เรื่องที่เธออยากพิสูจน์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ใจคิด "อร่อยขนาดนั้นเลยหรอครับ ไหรครับผมขอชิมบ้าง" หลังจากที่ข้าวต้มปลามาเ