ด้านลูกน้องของเมธาสิทธิ์เมื่อรู้ว่าลูกน้องของภวินท์ตามมาติดๆก็รู้สึกหวั่นใจ ครั้งนี้ไม่มีรถตำรวจติดตามแต่ทำไมมันถึงรู้สึกเสียวสันหลังวาบขนาดนี้ก็ไม่รู้
“ลูกพี่ ผมยังอยากมีชีวิตอยู่นะลูกเมียผมยังเล็ก”
“อย่าพูดมากหน่า ดีนะที่นังนี่มันโดนยาสลบ ไม่งั้นคงร้องโวยวายน่ารำคาญอีกคน” หัวหน้าคนร้ายตอบกลับเสียงดัง จะกลัวอะไรกันนักกันหนาในเมื่อมีเมธาสิทธิ์อยู่เบื้องหลัง
“แต่ผมเริ่มกลัวนายตัดหางปล่อยวัดเราแล้วนะพี่” ถ้าเกิดว่าเมธาสิทธิ์โยนความผิดมาให้พวกเขาพวกเขาคงแย่แน่ๆ
“ปัง!” เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดจากนั้นรถก็เริ่มเสียการทรงตัว”
“มันยิงที่ล้อรถเราลูกพี่”
“ประคองรถเอาไว้ให้ได้”
“ปัง!” เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้งและครั้งนี้รถก็ส่ายไปมาอย่างรวดเร็วจนเกินจะควบคุม
“ประคองไม่อยู่แล้วลูกพี่ ทำไงดี” รถเสียการทรงเสียหลักลงข้างทางชนกับที่กั้นขอบทาง ทำให้ไม่ได้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายขึ้น พวกมันตัดสินใจทิ้งรถแ
