“เห็นสิ ยัยวิมันคงทะเลาะกับใครสักคนอยู่ เมื่อกี้เห็นยัยวิมันโวยวายใหญ่เลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องอะไร ฉันไม่กล้าถามมันหรอก” พัชราเอ่ยออกมาอย่างกังวลเมื่อเอ่ยถึงเพื่อนรุ่นน้องคนนี้ ถึงแม้ว่าพวกเธอจะรู้จักและสนิทสนมกับวิภาวีหลายปีแล้วก็ตามถ้าเรื่องไหนที่อีกฝ่ายไม่อยากให้รับรู้พวกเธอก็จะไม่ถาม รอให้อีกฝ่ายพูดหรือระบายออกมาเองมากกว่า
“วิเขามีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าหวาน” ปานดาวเอ่ยถามเพื่อนรักออกมาด้วยความเป็นห่วง
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันแกลองถามวิมันดูสิปาน แกสนิทกับวิมากกว่าใคร”
“ฉันนะเหรอ”
“เออ...แกนั่นแหละไอ้ปาน” มินตราเอ่ยออกมาเพราะดูเหมือนว่าเพื่อนรักของเธอจะสนิทกับยัยคุณหนูนั่นกว่าใครๆ
“เอางั้นเหรอ...”
“ก็เออสิ!”
“ฉันจะลองดูก็แล้วกัน” เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่อนรุ่นน้องคนนี้จะยอมเล่าอะไรให้เธอฟังหรือเปล่า?
“โน่นๆ เดินหน้ายุ่งมาแล้ว แกลองถามไอ้วิมันดูละกัน ว่ามีเรื่องอะไร เดี
