หลังจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน ดูเหมือนว่ายังคงเหลือแต่เวคินทร์ รอม คิมหันต์ ปานดาวและจิติมาที่ยังคงคุยกัน แต่ดูเหมือนว่าคนที่คุยคงมีแต่จิติมาเท่านั้นที่อยากรู้เรื่องราวระหว่างคิมหันต์และปานดาว
“ว่าไงค่ะ ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นกันล่ะคะ จิถามแค่นี้เอง ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร จริงไหมคะคิงส์”
“ผมไม่ทราบ ผมแล้วแต่เจ้าคิม ถ้ามันอยากเล่ามันก็เล่าเอง จริงไหมรอม ฉันว่าแกน่าจะพาเมียแกไปพักผ่อนได้แล้วเจ้าคิม พวกสาวๆเขาก็ไปพักผ่อนกันหมดแล้ว พรุ่งนี้เช้าเราจะได้กลับกรุงเทพฯกันแต่เช้า”
“ก็ดีเหมือนกันครับพี่คิงส์ พี่รอม ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อน”คิมหันต์ฉุดแขนปานดาวให้ลุกตามตนไป เพราะเขาก็ดูออกว่าหญิงสาวนั่งอัดอึดอยู่นานแล้ว ปานดาวไม่ได้ขัดขืนอะไรเธอลุกตามแรงฉุดของชายหนุ่มออกไป ก่อนเดินกลับไปยังห้อง
“ปล่อยแขนฉันได้แล้ว เพราะคุณคนเดียวฉันถึงเป็นแบบนี้” ปานดาวพูดใส่คิมหันต์ด้วยอารมณ
