บทที่ ๑๖ หาผัวเอาดาบหน้า
หญิงชราที่ยึดเหตุผลส่วนตัวของตนเป็นหลักและคิดว่าทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว โดยหยิบยกเอาคำว่าหวังดีและอยากให้หลานชายคนเดียวของตนเองเป็นคนดีมีความรับผิดชอบไม่เหมือนพ่อผู้ให้กำเนิด ยืนมองดาริกาอยู่ข้างเตียง ยายมาลัยคิดว่าตนเองเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่สูญเสียลูกได้ดีที่สุด ไม่ว่าจะสูญเสียเพียงก้อนเลือดหรือเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วก็ตามทีและคนที่ทำให้เกิดความสูญเสียนั้นไม่สมควรได้รับการอภัย
“พี่พระแสงละคะ” ดาริกาลืมตาขึ้นมาก็ถามหาชายหนุ่ม ยายมาลัยเบะปากก่อนตอบ
“ก็กลับไปหาลูกหาเมียสิ ในเมื่อหล่อนไม่มีลูกให้เขาแล้วนี่”
“หาลูกหาเมีย” ทวนคำงุนงง ก่อนทำเสียงหึในลำคอแล้วพูดต่อ “จะยังไงก็ช่าง ดาก็เป็นเมียนะคะ แถมยังถูกเมียแก่ทำร้ายจนแท้งลูกปางตาย ดาไม่ยอมจบง่ายๆ นะ”
“ไม่จบแล้วจะทำยังไง แกไม่กลัวนังช้องมันฆ่าเอาหรือ ที่มันทำวันนี้นะพยายามฆ่าชัดๆ นะ ไม่กลัวหรือไง”
“พยายามฆ่า”
