“อ่าว นี่คุณหมอลืมปิดออฟฟิตเหรอเนี่ย”
เช้าวันต่อมา พยาบาลกัญญาที่เดินเข้ามาในคลินิกและเห็นว่าประตูเปิดอยู่แถมไฟก็ไม่ได้ปิดแต่กลับหาใครไม่เจอได้แต่เอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ
“หือ? หรือว่าอยู่ในห้องนอน...”
พอเปิดประตูห้องทำงานของเขาเข้าไปกลับเจอว่าคอมพิวเตอร์ก็ยังเปิดอยู่ กุญแจรถก็ยังอยู่ เธอเลยคิดว่าเขาคงนอนที่นี่ ก่อนจะเดินออกไปเริ่มทำงานตามปกติ
“สวัสดีค่ะพี่กัญ วันนี้มาเร็วนะคะ เดี๋ยวไปทักทายหมอฝันก่อนนะคะ ทำไมวันนี้พากันมาเช้าจังเลย”
พยาบาลอีกคนที่พึ่งเข้ามาเอ่ยทักทายขึ้นก่อนจะวางกระเป๋าแล้วเดินเข้าห้องทำงานที่ตามฝันกับเพชรภีมทำงานอยู่โดยมีพยาบาลกัญญามองตามอย่างนึกแปลกใจ
“พี่กัญคะ หมอฝันไปไหนคะ น้ำเห็นรถจอดอยู่ที่ลานจอดรถ นึกว่ามาทำงานแล้วซะอีก”
“ไม่รู้สิ...รถเสีย...ล่ะมั้ง?...”
พอได้ยินแบบนั้น พยาบาลกัญญาอดที่จะมองไปยังอีกห้องที่ประตูปิดสนิทไม่ได้ เธอคิดว่าเธอรู้แล้วว่าคุณหมอทั้งสองหา
