เรียวขาสวยถูกแยกออกจนชุดนอนตัวบางล่นขึ้นสูง พาให้อัตราการเต้นของหัวใจอัคคีราห์สูงตามไปด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้
ร่างบางที่นอนหายใจถี่รัวได้แต่ข่มตาหลับ มือก็จิกผ้าปูที่นอนแน่น ก่อนจะผวาเฮือกกับริมฝีปากหนาหยุ่นที่กดแนบลงบนต้นขาด้านใน
หัวใจดวงน้อยวูบไหวไปตามความซ่านสยิว ราวกับมีผีเสื้อนับล้านตัวกำลังบินวนอยู่ในท้อง สมองขาวโพลนไร้ซึ่งการต่อต้านกับสถานการณ์ที่ล่อแหลมนี้
“ฮึก” ใบหน้าสวยเงยเหยเกกับสัมผัสจาบจัวงของอัคคีราห์
เขากดแนบริมฝีปากจูบซับที่ต้นขาอ่อน ไล่ฉกชิมความหอมหวานใกล้จุดศูนย์กลางความอ่อนไหว ที่มีเพียงแค่กางเกงซับในตัวบางปิดกั้นเอาไว้
จังหวะที่เส้นบางๆ ระหว่างทั้งคู่จะขาดลง ณิชาก็ได้สติกลับคืนมารีบเรียกรั้งเขาเอาไว้ ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
สุดท้ายจะมานั่งเสียใจทีหลังไม่ได้แล้ว..
“ดะ.. เดี๋ยวก่อน” เสียงของเธอสั่นคลอน ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่มันเป็นเพราะว่าเธอเองก็กำลังจะต้า
