“ด้วยความยินดีค่ะ คุณคามิน” หล่อนยังตอบด้วยเสียงใสที่เต็มไปด้วยความรื่นเริงของอารมณ์
“วันนี้อาจจะกลับดึกหน่อย มีประชุมและนัดทานเลี้ยงกับลูกค้า เอ้อ อยากได้อะไรบ้างไหม”
คำถามของเขา แต่มีคำตอบของหล่อนคือ
“ไม่ค่ะ” การที่เขาถามหล่อนให้ความใส่ใจสำหรับคนที่อยู่ร่วมกันไม่ว่าฐานะไหน สำหรับหล่อนมันดูมีความสุขเหลือเกิน ที่เขาไม่ทิ้งขว้างหล่อน นานวันเข้าหล่อนเริ่มรู้สึกซึมซับและรักผู้ชายคนนี้หมดทั้งหัวใจโดยที่ไม่รู้ตัวมาก่อน ขอให้เขามีรักต่อหล่อนสักเพียงนิดก็เพียงพอ
อิ่มจากอาหารแล้ว พะงาแขเริ่มทำความรู้จักกับแม่ค้าที่หล่อนเขามาใช้บริการ เมื่อทางร้านให้บริการดี ให้คำแนะนำหลายอย่าง กลายเป็นเรื่องที่คุยสนุก เหมือนชื่นชอบไปในทางเดียว ความจริงพะงาแขไม่ค่อยที่จะไว้ใจง่าย แต่ทุกอย่างมันต้องพิสูจน์ผ่านทั้งคำพูดและการกระทำนี่ล่ะ เจ้าของร้านนอกจากอัธยาศัยไมตรีดี พูดจายิ้มแย้ม ไม่คิดปกปิดบัง คือพูดแบบหมดเป
