เอี๊ยด! เสียงรถสปอร์ตคันแพงถูกขับเข้าไปจอดยังลานจอดวีไอพีพร้อมกับดวงตาคมกริบที่หันมองร่างบางที่ยังคงนั่งยิ้มตาเยิ้มไม่รู้เรื่องราวนิ่ง ก่อนที่สองเท้าหนักจะสาวเท้าเดินลงจากรถหรูเอื้อมเข้าไปดึงร่างบางที่นั่งอยู่ให้ลุกออกมา “อะ…อ๊ะ…” “…พี่เอ็มเจจะพาลลินไปไหนคะ” ดวงตากลมโตของคนที่ยังคงคิดว่าพี่ชายคนสนิทมาส่งเองได้แต่มองหน้าถามคนตรงหน้าตาแป๋ว แน่นอนว่าคำพูดของอีกคนทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อที่ได้ยินยิ่งรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา “ฉันไม่ใช่พี่เอ็มเจของเธอ” ปากหนากดเสียงต่ำบอกพลางกระชากร่างเล็กเข้าหาตัว หมายจะพาเดินเข้าไปยังภายในตึกคอนโด ทว่าคนตัวเล็กกลับยู่หน้าขืนตัว “แล้วเป็นใครคะ มาจับตัวลลิน” ร่างบางถามตาปรือแต่ท่าทีไม่ยอม “…” “ปล่อยลลินนะคะ” “รีบเดินไปซะ ในตอนที่ฉันยังพูดดี” “ไม่ค่ะ พี่เป็นใครคะ” “ถ้าอยากรู้ว่าเป็นใคร เดี๋ยวฉันจะทำให้รู้” พูดจบ เจ้าของใบหน้าหล่อเรียบนิ่งที่ความอดทนต่ำก็