“อ อ๊ะ!…” เสียงหวานของร่างบางที่ถูกมือแกร่งของอีกคนจับขยับขึ้นลงกลืนกินความใหญ่โตครางร้องออกมาเสียงสั่นพร้อมกับใบหน้าใสที่ยังคงมีความแดงระเรื่อฉายออกมาอยู่ตลอด ขณะที่ทายาทคนรองของตระกูลใหญ่นั้นเงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าเคลิ้มพอใจกับความตอดรัดแน่นภายในที่ไม่ว่าจะได้สอดใส่กี่ครั้ง มันก็ยังคงเป็นสัมผัสที่เขารู้สึกชื่นชอบ
หมับ
มือหนาข้างหนึ่งที่จับเอวเล็กอยู่ผละออกเคลื่อนเข้าไปบีบเคล้นยังเนินอกขาวเนียนที่กระเพื่อมไปตามแรงขยับ เจ้าของเต้านมที่ถูกเคล้นคลึงอยู่ก็ชะงักเผลอร้องออกมาตามแรงขย้ำที่แสนดุเดือด
“อื้อ! พะ…พี่โจชัว อย่าบีบแรงค่ะ…”
“ทำไม”
“ลินเจ็บ…”
“เธออยากใหญ่เอง” ปากหนาตอบกลับอย่างไม่สนใจพลางยังคงขยำเข้าที่เนินอกคัปซีนั้นด้วยความมันมือรู้สึกพอใจยิ่งกว่าอะไร
ความเต็มมือและนุ่มนิ่มสู้มือเป็นธรรมชาตินั้น สร้างความรู้สึกยิ่งอยากบีบเคล้นให้กับชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย
เขารู้สึกชื่นชอบไปหมด ทั
