ไกรสรพาคุณหนูคนสวยที่ตกเป็นเมียของเขาแล้วออกมาอยู่ที่บ้านของเขาโดยที่ไม่จำเป็นต้องบอกเจ้าของบ้าน
"แกจะพาฉันไปไหน"
รตาถามไกรสรเมื่อเธอถูกพาขึ้นรถคันหรู ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าไกรสรไปขโมยรถของใครมาหรือเปล่า
"ไม่ต้องถามมาก นั่งเงียบๆ" ไกรสรตอบเสียงนิ่งจนรตาไม่กล้าที่จะถามต่อ
รถคันหรูขับออกจากบ้านสิงห์ที่เธออยู่มานานหลายปีด้วยความเร็วจนรตานั่งเกร็งตัวด้วยความเสียว แต่เธอก็ไม่กล้าโวยวายออกมา จนกระทั้งความเร็วของรถเริ่มเบาลงเมื่อรถคันหรูได้เทียบเข้าจอดในรั่วบ้านหรูใหญ่หลังหนึ่ง
"ถึงแล้ว ลงมาได้"
รตารีบเปิดประตูรั้วลงจากรถและเดินตามไกรสรเข้ามาทันทีด้วยความเร็ว
"สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง"
เสียงทักทายจากเด็กรับใช้เอ่ยต้อนรับคนที่พาเธอเดินนำเธอเข้ามา
"นี่มันอะไรกัน แล้วที่นี้บ้านของใคร" รตาถามไกรสรอย่างสงสัย
"บ้านฉันเอง เธอกำลังได้ผัวรวย แต่ไม่ต้องดีใจไปนะเพราะฉันไม่ได้พาเธอเข้ามาอยู่ในฐานะเมีย แต่ฉันพาเธอเข้ามาอยู่ในฐานะนางบำเรอที่จะต้องสนองความต้องการให้ฉันทุกเมื่อเมื่อฉันต้องการ เพราะฉันติดใจในร่างกายของเธอเท่านั้น"
ไกรสรตอบหญิงสาวอย่างรู้ทัน ทำไมเขาจะไม่รู้ว่ารตาเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่เงินมากแค่ไหน และที่เขาสามารถพาเธอกลับมาอยู่ที่บ้านของเขาได้ โดยไม่ต้องบอกสิงห์ นั้นก็เพราะเขากับสิงห์เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน และที่สำคัญ ถึงรตาจะบอกว่าเป็นภรรยาของสิงห์ แต่ทั้งสองคนยังไม่ได้แต่งงานและจดทะเบียนสมรสกัน
และการที่เขาเข้าไปเอาเธอได้บ่อยๆตามที่ใจเขาต้องการ นั้นก็ผ่านการรับรู้และเห็นชอบจากเจ้าของบ้านอย่างสิงห์ที่กำลังหลงน้องเมียตัวเองอย่างหนัก เขาจึงเข้าไปเอากับเธอได้ตลอดตามที่เขาต้องการเขาเข้าไปเอาเธอทุกวันจนเธอท้อง
เขารู้ว่าน้องชายของเขาต้องการจะมีลูกมากแค่ไหน แต่รตาก็ไม่ยอมที่จะมีลูกให้กับสิงห์นั้นเพราะเธอกลัวเจ็บกลัวไม่สวย เธอไม่มีความเสียสละ จ้องแต่จะกอบโกยเอาแต่ฝ่ายเดียว ซึ่งเรื่องนี้เขาก็เพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้เองในตอนที่เขาเอากับรตาเสร็จแล้วกำลังจะกลับ สิงห์ได้เข้ามาคุยและเล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟังหมดแล้ง
ส่วนเรื่องที่เขาเข้ามาเอากับเธอตั้งแต่แรกนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ ที่เพื่อนของเธอติดต่อลูกน้องของเขาที่รับทำงานแบบนั้น
แต่เขาเข้าไปได้ยินพอดี และช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่เขาเบื่อๆอยู่พอดีจึงรับงานนั้นมาทำแทน และถือว่าเป็นโชคดีของรดาเป็นอย่างยิ่งที่ไม่ตกเป็นเหยื่อแผนชั่วของพี่สาวตัวเอง เพราะถ้าคนที่เขาเอาเป็นรดาจริงๆมาถึงตอนนี้เขาเองคงรู้สึกผิดไปตลอดแน่
ไกรสรพารตาขึ้นมาบนห้องนอนใหญ่ของตัวเองที่ไม่มีใครเคยได้ขึ้นมา จากนั้นเธอก็ถูกพ่อเลี้ยงใหญ่ไกรสรมอบความเสียวสวาทให้เธออีกครั้งและอีกครั้งโดยไม่ทีท่าทีว่าจะจบบทรักบทนี้ลงไปง่ายๆเลย
"ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"พี่สิงห์คะ ดาท้องค่ะ"
รดาส่งที่ตรวจครรภ์ที่ขึ้นสองขีดให้พี่เขยดู
"จริงเหรอ พี่ดีใจจังในที่สุดพี่ก็จะมีลูกเป็นของตัวเองแล้ว"
สิงห์ร้องดีใจด้วยความตื่นเต้นเสียงดัง
"ดาก็ดีใจค่ะที่กำลังจะมีลูกของเรา แต่ดาขอถามอะไรพี่สิงห์หน่อยได้ไหมคะ"
"ได้สิ เมียจะถามอะไรผัวจะตอบทุกอย่างเลย"
สิงห์พูดด้วยน้ำเสียงที่ยังคงความดีใจเอาไว้ไม่หาย
"ทำไมพี่สิงห์ถึงอยากมีลูกมากขนาดนี้คะ อยากมีถึงขนาดที่จะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้ให้มาท้องลูกของพี่"
รดาถามอย่างสงสัย
"ก่อนอื่นพี่ต้องบอกก่อน พี่ยอมรับว่าในตอนแรกพี่อยากมีลูกมากๆ มากเสียจนคิดจะไปเอาผู้หญิงคนอื่นที่สามารถท้องให้พี่ได้มาเป็นแม่ของลูก แต่หลังจากที่พี่ได้เจอกับดา พี่ก็รู้ได้ในทันทีเลยว่าผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกพี่ได้ต้องเป็นดาคนเดียวเท่านั้น
และเหตุผลที่พี่ต้องรีบมีลูกโดยเร็วนั้นเพราะเมื่อต้นปีพี่ไปตรวจสุขภาพมาและได้มีโอกาสตรวจความแข็งแรงของสเปิร์ม ผลออกมาว่าสเปิร์มของพี่ไม่แข็งแรง ถ้าภายในปีนี้พี่ไม่มีลูก พี่ก็คงจะมีลูกอีกไม่ได้แล้ว"
สิงห์บอกน้องเมียที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียและแม่ของลูกเขาแล้วด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ไม่เป็นไรนะคะ ตอนนี้เรากำลังจะมีลูกด้วยกันแล้ว พี่สิงห์ไม่ต้องกังวลหรือคิดมากอะไรแล้วนะคะ ดาจะเป็นแม่ที่ดีของลูกพี่สิงห์ และจะเป็นเมียที่ดีให้พี่สิงห์เองค่ะ"
รดาบอกพี่เขยอย่างเขินอาย เธอรู้ว่าตลอดเวลาที่สิงห์คบกับพี่สาวของเธอ พี่สาวเธอทำเขาทุกข์ใจมากแค่ไหน ทั้งนอกกายและชอบปาตี้จนไม่มีเวลามาดูแลพี่เขยของเธอคนนี้เลย
แต่ต่อไปนี้เธอตั้งใจแล้วว่าเธอจะเป็นเมียของเขาและจะทำให้เขามีความสุขที่สุดในโลก
"ขอบคุณดามากนะ พี่โชคดีมากที่มีดาเข้ามาในชีวิต จริงๆคงต้องขอบคุณความเห็นแก่ตัวของรตาด้วย ที่ทำให้เราได้เจอกัน พี่รักดานะ"
"ใช่ค่ะ ต้องขอบคุณพี่ตาที่ทำให้เราได้เจอกันได้มีลูกด้วยกันและได้รักกัน แต่ดาก็เป็นห่วงพี่ตา ไม่รู้ว่าไปอยู่กับคุณไกรสรแล้วจะเป็นอย่างไรบ้าง"
รดาพูดอย่างเป็นกังวล ก่อนหน้านี้สิงห์มาเล่าเรื่องของพี่สาวเธอให้ฟังร่วมถึงเรื่องที่พี่สาวของเธอถูกคุณไกรสรพ่อเลี้ยงที่ขึ้นชื่อว่าสุดแสนจะโหดพาตัวไปอยู่ด้วย
"ไม่ต้องไปห่วงหรอก ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกฏของธรรมชาติ ไม่แน่นะ ในสักวันหนึ่งที่สาวของดาอาจจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุดคนหนึ่ง เพราะไกรสรพี่ชายของพี่นั้นถ้าได้รักใครแล้วรายนั้นทุ่มให้หมดทั้งชีวิตยังได้เลย"
"แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่พี่ตาจะทำให้คุณไกรสรรักได้ไหมนี่สิคะ"
รดาพูดอย่างเป็นกังวล
"เอาละ ไม่ต้องไปพูดถึงเรื่องของคนอื่นแล้ว เมื่อกี้พี่บอกรักดาแล้วนะ แต่ดายังไม่บอกพี่บ้างเลยว่าดารักพี่ไหม"
สิงห์ถามเสียวหวานพลางโอบรัดเอวบางของเมียสาว
"ขนาดนี้แล้วพี่สิงห์ยังดูไม่ออกอีกเหรอคะ"
รดาถามเสียงกวน
"โถ่ ถึงพี่จะดูออกแต่พี่ก็อยากฟังคำว่ารักจากปากของดานะ"
สิงห์อ้อนเสียวหวาน
"รักสิคะ ดารักพี่สิงห์นะคะ"
รดาพูดบอกรักอย่างเขินอาย
"แต่งงานกันนะ"
สิงห์พูดข้างหูขาวที่กำลังเปลี่ยนเป็นสีแดงแปร๊ดเพราะความเขิน
"อื้อ แต่งค่ะ"
รดาตอบตกลงทันที
"ต่อไปนี้พี่จะดูแลดาและลูกของเราให้ดีที่สุด ดาจะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดพี่สัญญา"