ไม่นึกรัก

ความต้องการไม่จบแค่นั้น...6

ความต้องการไม่จบแค่นั้น

อหัสกรคิดว่าเมื่อคืนเขาเอาแต่ใจกับเธอเกินไปเล้าโลมไม่นานก็แทรกตัวเข้าหาอย่างอดทนไม่ไหว คราวนี้เขาจะบรรจงอย่างประณีตให้เธอขึ้นสวรรค์ชั้นที่สูงที่สุด เขาผลักหญิงสาวให้นอนลงใบหน้าคมลากจูบต่ำลงมาถึงหน้าท้องแบนราบพร้อมกับจัดการเสื้อผ้าออกทีละชิ้น โดยเฉพาะชิ้นที่เกาะอยู่กับสะโพกกลมกลึงชายหนุ่มก็ถอดมันออก ตอนนี้ใบหน้าของเขาอยู่เหนือเนินเนื้ออวบอูมแค่คืบ ดวงตาจับจ้องความสวยงามแวววาวชุ่มฉ่ำตรงหน้า จากเมื่อคืนเขารู้ว่าเธอสด สะอาด เพราะเขาเป็นคนแรกของเธอ ถึงเขาจะเป็นคนรุ่นใหม่ที่ไม่ได้สนใจเรื่องเยื่อพรหมจรรย์ของผู้หญิงแต่ก็อดรู้สึกดีไม่ได้...ก็แค่รู้สึกดี ถือว่าคืนกำไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เธอก็แล้วกัน

อึดใจต่อมานึกรักก็ต้องผวาร้อง เมื่อเรียวลิ้นอุ่นชื้นปาดเลียลงมาใจกลางยอดเกสรแล้วโจนจ้วงเข้าหาโพรงสวาท ขบเม้มดูดดึงกลีบเนื้ออ่อนอย่างไม่รู้สึกรังเกียจ

“อ๊ะ!”

ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ให้เธอ ใจหนึ่งก็อายแต่แล้วก็ต้านทานความกระสันที่ถาโถมเข้าใส่ไม่ได้ สะโพกกลมกลึงลอยสูงจนเขาต้องใช้ฝ่ามือประคองไว้ ในสมองนึกรักขาวโพลน มือจิกหมอนอิงที่ใช้รองศีรษะแน่น ยิ่งเขาตวัดปลายลิ้นรัวเร็วเท่าไหร่เธอก็ยิ่งเหมือนคนจะจมน้ำขาดอากาศหายใจ ไม่นานร่างกายของเธอก็บิดเกร็งเมื่อความสุขแตกพร่างกระจายไปทั่วร่าง นึกรักทิ้งสะโพกที่ลอยสูงลงกับโซฟาอย่างคนหมดแรง หายใจหอบเหนื่อยก่อนชายหนุ่มจะเลื่อนตัวขึ้นมาคร่อมโน้มใบหน้าลงมามอบจูบนุ่มนวล ก่อนจะผละมองตากัน

“พี่โซล”

นึกรักครางเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน ทรวงอกยังเต้นระส่ำ อหัสกรยิ้มมุมปากในแววตาลึกล้ำคู่นั้นมองเธออย่างสื่อความหมาย

“คราวนี้คุณทำให้ผมบ้าง”

“อะ... แอลไม่เคยทำ กลัวพี่โซลจะไม่ชอบ”

“ไม่เป็นไร ค่อย ๆ หัด เดี๋ยวก็เป็นเอง ไม่ยากเลย”

ชายหนุ่มประคองให้เธอลุกขึ้นมานั่ง หญิงสาวก้มหน้าขณะที่ร่างสูงลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเอง เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นลำกายใหญ่โตชูชันก็ชี้มาตรงหน้าเธอแล้ว ดวงตากลมโตเผลอจ้องมองด้วยแววตาตื่น ๆ ผิวแก้มยิ่งแดงซ่าน ก่อนที่เขาจะออกคำสั่งขึ้น

“จับดูสิ”

นึกรักเหมือนถูกเขาสะกดด้วยแววตา คำพูดและน้ำเสียง มือเรียวยกขึ้นมาช้า ๆ กึ่งขลาดกึ่งกล้า ก่อนจะกอบกุมเข้าที่ส่วนกลางลำเบา ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเขาหายใจหนัก ๆ อหัสกรพยายามควบคุมความต้องการที่จะบดเบียดเข้าไปในร่างของเธอไว้แล้วบอกขั้นตอนต่อไปให้เธอทำ

“ขยับมือคุณสิ”

กระแสอุ่นร้อนที่แผ่กระจายสู่ฝ่ามือทำให้หญิงสาวเกิดความรุ่มร้อนไปด้วย

“อา...แบบนั้น ดีมาก”

เอ่ยชมเสียงกระเส่า “ต่อไปก็ใช้ลิ้นของคุณ”

นึกรักทำตามอย่างคนที่เพิ่งหัดเรียนรู้ตามคำสั่ง เพียงปลายลิ้นเล็กแตะลงที่ส่วนหัวบานหยักชายหนุ่มก็ครางออกมาอย่างพึงพอใจ ก้มมอง ยกมือวางบนศีรษะที่คลุมด้วยเส้นผมนุ่มลื่น

“ดีมาก ต่อไปต้องได้ทำบ่อย ๆ”

หญิงสาวได้ลิ้มชิมรสชาติของเขาอย่างเต็มปากเต็มคำ สายตาเธอที่ช้อนขึ้นมองเขาดูเซ็กซี่ยั่วยวนโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลย ก่อนเขาจะบอกให้เธอหยุดการกระทำไว้แค่นั้นแล้วกลับมาเป็นฝ่ายคุมเกม มือหนารั้งไหล่เล็กให้ลุกขึ้นมายืนพร้อมกับประทับริมฝีปากลงมาจูบกันอย่างเร่าร้อน เอ่ยถามยามเมื่อผละใบหน้าออก

“ห้องนอนคุณอยู่ไหน พาผมไปที”

น้ำเสียงของเขาร้องขอ สายตาวิงวอนจนเจ้าของบ้านอ่อนระทวย นึกรักกำลังจะพาเขาเดินไปทว่าชายหนุ่มก็ช้อนร่างเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว ร่างบางผวายกแขนคล้องลำคอแกร่งไว้

“ผมอุ้มคุณไปเอง แค่ชี้บอกทาง”

เพียงอึดใจ คนทั้งสองก็มานัวเนียกอดรัดกันอยู่บนเตียงนุ่มภายในห้องมิดชิด หญิงสาวยินยอมพร้อมใจให้เขาครอบครองร่างกายเธอทุกตารางผิว ยามเมื่อเขาสอดลำกายที่เหยียดขยายเข้ามาในโพรงสวาทความเสียวกระสันก็ยิ่งทวี หัวใจเต้นรัวแรงจนแทบจะทะลุอก ยามเขาขยับสะโพกตัวเธอก็โยกคลอนไปด้วย

หญิงสาวระบายความซ่านเสียวออกมาเป็นเสียงครางหวาน ยิ่งเธอครางหวานมากเท่าไรเขาก็ยิ่งกดตัวตนเข้าหาลึกล้ำมากขึ้นเท่านั้น จังหวะที่โถมใส่หนักหน่วงจนนึกรักสั่นสะท้านไปทั่วทั้งกาย ยิ่งเขาเลื่อนปลายนิ้วมาบี้บดยอดเกสรกลางกายด้วยเธอแทบกลายเป็นคนคุ้มคลั่ง

“อื้อ พี่โซล อ๊ะ...”

“ชอบหรือเปล่า ถ้าไม่ชอบจะได้หยุด...”

นึกรักส่ายหน้าไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่ส่ายหน้าเพราะอารมณ์ปรารถนาที่พุ่งขึ้นสูง อหัสกรปล่อยมือออกแล้วทาบร่างลงมาคลุกเคล้าใบหน้าลงกับซอกคอกรุ่นหอม เม้มดูดดึงผิวเนื้ออ่อนนุ่มบริเวณทรวงอกอวบซ้ำรอยเดิมที่ยังไม่จางหาย สะโพกสอบขยับถี่เร็วในโพรงที่คับแน่น

“อ๊ะ อ้า... อะ แอลไม่ไหวแล้วพี่โซล”

“ผมก็ไม่ไหว”

ชายหนุ่มบอกเสียงต่ำพร่า เร่งจังหวะเร็วขึ้นอีกระดับ

“อา...” เขาส่งเสียงครางพร่า ถึงจุดใกล้แตกดับก็รีบถอดถอนตัวตนออกมารีดน้ำพิษด้านนอกตัวเธอ ก่อนจะพลิกกายลงนอนเคียงข้างพร้อมกับดึงร่างบางมาก่ายกอดไว้ ต้องยอมรับว่าเขาเริ่มติดใจร่างกายนุ่มนิ่มของเธอคนนี้และเขาก็ไม่ใช่คนที่ชอบฝืนใจตัวเองอยู่แล้ว

นึกรักยังนอนหลับตา หายใจหอบเบา ๆ เธอคิดว่าเขาคงจะพอแล้วกลับบ้านไป แต่เสียงของเขาที่ดังขึ้นก็ทำให้เธอเปิดเปลือกตามองเขาด้วยสีหน้าที่คาดไม่ถึง

“ผมจะค้างที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยกลับ”

อหัสกรกลับเข้าบ้านมาตอนเย็นวันอาทิตย์หลังจากที่ออกจากบ้านไปทำงานตั้งแต่เช้าวันศุกร์ คุณวีระที่ยังคงดำรงตำแหน่งประธานบริษัทนั่งอ่านข่าวจากหน้าจอไอแพดเห็นลูกชายเข้ามาในบ้านก็เรียกตัวไว้คุย

“เป็นไงเรา หายหน้าไปเลยสองวัน”

เขายิ้มให้กับบิดาอย่างไม่มีพิรุธทั้งสายตาและท่าทาง พลางบอกว่า

“ผมไปค้างที่คอนโดครับ ไม่ได้ไปไหน”

“อะไร พ่อยังไม่ได้ว่าอะไรเลย ลูกโตแล้วพ่อไม่เซ้าซี้หรอกว่าจะไปไหนทำอะไร นั่นมันเรื่องส่วนตัวของลูก แต่ที่จะถามเพราะเห็นว่าพาหนูแอลไปด้วย”

อ้อ...ห่วงเด็กเลี้ยงนี่เองสินะ มุมปากของคนเป็นลูกขยับยิ้มอย่างเยาะหยันแต่ก็เพียงแวบเดียวซึ่งคุณวีระไม่ทันสังเกต

“ครับ พาไปด้วยแล้วก็พาเด็กของคุณพ่อไปส่งถึงบ้านอย่างเรียบร้อยปลอดภัย” ใช่...‘เรียบร้อยและปลอดภัย’ ในความหมายของเขา

บิดามองดูท่าทีของลูกชายแล้วสะดุดกับคำว่า ‘เด็กของคุณพ่อ’แต่ก็ไม่อยากสะกิดให้ต้องถกกันเรื่องนี้อีก จึงเปลี่ยนไปคุยเรื่องงาน

เพียงสองวันก็ทำให้ชีวิตคนคนหนึ่งเปลี่ยนไปแบบพลิกจากหน้ามือเป็นหลังเท้า เมื่อดาวจรัสฟ้าร่วงลงมาสู่ดินได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง ชะตาชีวิตที่พลิกผลันของไคร่านางแบบสาวลูกครึ่งตัวท็อปที่กำลังมาแรงมากที่สุดในขณะนี้ มีข่าวเผยแพร่ออกมาทางสื่อออนไลน์พร้อมคลิปวิดีโอหลักฐานว่าเจ้าตัวตบหน้าคอสตูมสาวประเภทสองที่เข้ามาแก้ชุดให้ในงานเดินแฟชั่นโชว์งานหนึ่งด้วยความไม่พอใจอย่างแรงเพราะทำเข็มหมุดระคายผิวเนียนของเธอ ไม่เพียงเท่านั้นเจ้าหล่อนยังใช้คำพูดหยาบคายด่าทอคอสตูมเพศทางเลือกคนนั้นหลายประโยค จนผู้จัดการส่วนตัวต้องเข้ามาห้ามปราม ทว่าเหมือนนางแบบสาวจะมีอาการแฮงก์มาจากที่ไหนสักแห่งจึงอาละวาดไม่หยุด เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสองเดือนก่อน แต่ไม่ได้มีข่าวเล็ดลอดออกมาเพราะหลังจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นก็มีคนเข้ามาเคลียร์และสั่งปิดปากทุกคนด้วยเงิน เรื่องราวเหมือนจะผ่านไปโดยไม่มีบุคคลภายนอกรู้เห็นแต่วันนี้กลับมีทั้งคลิปและเสียงปรากฏสู่สายตาสาธารณชนส่งผลต่องานของเธออย่างรุนแรง งานทุกงานที่รับไว้ถูกแคนเซิลผ่านทางผู้จัดการกะทันหัน เธอไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของใคร แต่ที่ต้องรีบทำด่วนที่สุดคือต้องหาคนช่วย

ขณะที่นึกรักกำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะประจำตำแหน่งหน้าห้องผู้บริหารหนุ่มข้างจิตรีก็ได้รับสายจากเจ้าหน้าที่ด้านล่างว่ามีคนมาขอพบท่านรองประธานโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า หลังจากโทรศัพท์แจ้งเจ้านายและได้รับอนุญาต ไม่กี่นาทีต่อมานางแบบสาวก็มาปรากฏตัวอยู่หน้าห้องทำงานของรองประธานบริษัทเตชะกิจ ทว่าเจ้าหล่อนก็ต้องยืนรอให้จิตรีเข้าไปเรียนกับผู้บริหารอีกครั้ง ระหว่างรอดวงตาเฉี่ยวคมก็จับจ้องไปที่หญิงสาวอีกคนที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ ไคร่าจำหน้าผู้ช่วยเลขาหน้าห้องของอหัสกรได้ทันทีเพราะผู้หญิงคนนี้คือพนักงานเสิร์ฟที่ห้องอาหารรูฟท็อปแห่งนั้นและยังเป็นคนเดียวกับที่เธอเจอพร้อมกับอหัสกรที่ระยองอีกด้วย ดวงตาของไคร่าวาวโรจน์ขึ้นด้วยความโกรธปะปนกับความริษยา เพราะเขาตัดสัมพันธ์กับเธอเพราะพนักงานแสนกระจอกคนนี้

“แหม เห็นหน้าซื่อ ๆ แต่โคตรมารยาสาไถย“

นางแบบสาวจงใจพูดกระแทกแดกดันใส่ นึกรักชะงักมือที่กำลังพิมพ์งานอยู่ หันหน้าไปมอง ‘แขก’ ที่มาขอพบเจ้านาย ดวงตาใต้คิ้วเรียวสวยสบเข้ากับแววตากรุ่นโกรธอย่างไม่ปิดบังของนางแบบชื่อดังที่กำลังเป็นข่าว ก่อนจิตรีจะเปิดประตูออกมาแล้วเชิญแขกเข้าไปข้างใน

เมื่อพบหน้าเขาไคร่าก็เปิดการแสดงฉากใหญ่ระดับรัชดาลัย เสกน้ำตาหลั่งไหลพรั่งพรูออกภายในไม่กี่วินาที

“คุณโซลช่วยไคร่าด้วย ไคร่าไม่เหลืออะไรแล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ไคร่าทำอะไรผิดคะ”

ชายหนุ่มสบตาคนที่กำลังคร่ำครวญอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งอย่างไม่สามารถคาดเดาความคิดได้

“ผมเคยบอกคุณแล้วใช่มั้ยว่าอย่าล้ำเส้น เหมือนคุณจะไม่ฟัง”

ได้ยินแบบนี้นางแบบสาวก็ถึงกับชะงัก จ้องเข้าไปในดวงตาว่างเปล่าคู่นั้นก่อนจะเริ่มเห็นความเด็ดขาดไร้ปรานีที่แฝงอยู่ หรือว่าเรื่องทั้งหมดนี้จะเป็นฝีมือของเขาเอง อหัสกรเป็นคนที่มีคอนเน็กชันอยู่ไม่น้อยรวมถึงในวงการสื่อด้วย

“คุณโซล ไคร่าขอโทษ ขอร้องล่ะค่ะ เห็นแก่ความสัมพันธ์ดี ๆ ของเรานะคะ อย่าให้ไคร่าหมดหนทางในวงการเลยค่ะ”

“ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้น คุณเล่นไม่ซื่อใช้วิธีสกปรกกับผมก่อน”

“ไคร่าแค่อยากให้เรามาสนุกด้วยกันเท่านั้นเอง ไคร่าไม่ได้มีเจตนาอื่น”

หล่อนวิงวอน แทบจะลงไปกราบกราน แต่เขายกมือห้ามไว้เพราะถึงทำไปก็ไม่มีประโยชน์ เขาไม่ใช่คนใจดีกับคนที่มุ่งร้าย

“ออกไปเถอะ ผมจะทำงาน”

“คุณโซล แค่ของเล่นราคาถูกข้างนอกนั่น คุณถึงกับใจร้ายกับไคร่าขนาดนี้เลยเหรอคะ”

“อย่าลามปามถึงคนอื่น เรื่องที่เกิดขึ้นก็เป็นเพราะตัวคุณเอง ถ้าผมพลาดวันนั้นคลิปที่กำลังเป็นข่าวดังว่อนทั่วเน็ตอยู่ตอนนี้คงมีผมเป็นตัวเอกคู่กับคุณไปแล้ว คุณอย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณจะทำอะไร แล้วเรื่องที่เป็นข่าวอยู่ตอนนี้ก็แค่คดีเดียวของคุณเท่านั้น ถ้ายังทำให้ผมเสียเวลาทำงานอีกล่ะก็ รับรองเรื่องอะไรที่คุณทำแล้วคิดว่าซุกไว้มิดชิดได้เปิดเผยต่อสังคมจนคุณไม่มีที่ยืนจริง ๆ แน่ ผมว่าเตือนแล้วนะ”

นางแบบสาวแทบจะกรีดร้องออกมาด้วยความโกรธแค้น หากก็ทำได้แค่กำมือจนเล็บที่ตัดแต่งไว้อย่างดีจิกเข้าไปในฝ่ามือ กัดริมฝีปากตัวเองจนรู้สึกเจ็บ เมื่อมองเข้าไปในดวงตาที่ไม่เห็นความกรุณาแม้แต่น้อย

อหัสกรระบายลมหายใจพร้อมกับเหลือบสายตามองไปยังบานประตูที่เพิ่งปิดสนิท ในคืนที่นั่งดื่มกับไคร่าเขาเห็นเธอมีท่าทีแปลก ๆ ก็เดาได้ว่าคงจะมีแผนการอะไรสักอย่างแน่ ก่อนเธอจะถือแก้วเครื่องดื่มมึนเมามาส่งให้และพยายามคะยั้นคะยอให้เขาดื่ม เขารับมาแต่ไม่ได้แตะต้องมัน มุกแบบนี้ทำอะไรเขาไม่ได้หรอก ส่วนการที่มาบอกกับนึกรักแบบนั้นก็แค่อ้าง เขาอยากได้เธอ ลองใจดูว่าเธอจะยอมหรือเปล่า แล้วเธอก็ง่ายยอม... ถ้ายอมก็เอา เขาไม่เกี่ยงอยู่แล้ว

นึกรักก้มหน้าพิมพ์งานยังไม่จบย่อหน้าหางตาก็เห็นร่างของนางแบบสาวที่กำลังเป็นข่าวสนั่นโซเชียลเปิดประตูออกมาจากห้องผู้บริหาร สะบัดหน้าเดินกลับไปด้วยท่าทีฮึดฮัด เดินลงส้นกระแทกเท้าให้คนรู้ว่าไม่พอใจ จิตรีหันมามองหน้าเธอแล้วเลิกคิ้วสีหน้าประหลาดใจแกมสงสัย ก่อนจะส่ายหน้าแล้วให้เธอนำเอกสารเข้าไปให้ท่านรองประธานเซ็น

“แอลจ๊ะ นี่เอกสารที่ต้องให้ท่านรองเซ็นจ้ะ”

จิตรีรวบรวมแฟ้ม ส่งให้หญิงสาว นึกรักพยักหน้าตอบรับ

“ค่ะ”

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่ผู้เคาะจะกอดแฟ้มเอกสารเดินเข้ามา คราวนี้อหัสกรไม่ได้ทำเป็นหมางเมินใส่เธอ เขามองสบตากับหญิงสาวตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินเข้ามา

“พี่จิตรีให้นำเอกสารมาให้เซ็นค่ะ”

รอยยิ้มประหลาดพาดผ่านใบหน้าหล่อเหลาไปแวบหนึ่ง แล้วเรียกเธอเข้าไปใกล้ด้วยน้ำเสียงเข้ม

“มานี่”

“คะ?” นึกรักเบิกตาด้วยความฉงน เขาจึงเรียกอีกครั้ง

“ผมบอกว่าให้มานี่”

ร่างบางในชุดเรียบร้อยมิดชิดจึงทำตามคำสั่ง เดินอ้อมโต๊ะทำงานใหญ่มาหยุดยืนอยู่ฝั่งเดียวกันกับเขา และโดยที่หญิงสาวไม่ทันระวังตัวมือหนาก็ฉวยข้อมือเรียวฉุดเบา ๆ ให้เธอทิ้งตัวนั่งลงบนตัก

“อุ๊ย ท่านรอง”

“บอกแล้วไงว่าถ้าอยู่กันตามลำพัง ไม่ต้องเรียกเต็มยศขนาดนั้น”

ริมฝีปากพูดแนบชิดใบหู จนขนอ่อนที่ต้นคอเธอตั้งชัน ส่งผลให้สะท้านไปทั้งตัว หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นอย่างประหลาด สายตาแวววาวที่กำลังสื่อความนัยทำให้นึกรักเขินอายจนต้องเบือนหน้าหนี นิ้วมือเรียวยาวแข็งแรงเริ่มคืบคลานไปตามต้นขาเรียวได้รูป สอดเข้าภายใต้กระโปรงทรงเอผ่าหลังสัมผัสกับผิวเนื้อเนียนนุ่ม

“จะทำอะไรคะ นี่ในห้องทำงานนะ”

“เมื่อวานที่แอลทำให้ ผมชอบมากเลยรู้มั้ย อยากให้ทำให้อีกตอนนี้จะได้มีแรงทำงาน”

น้ำเสียงทุ้มพร่าเป่าลมหายใจอุ่น ๆ อยู่บริเวณซอกคอ ผิวแก้มของนึกรักยิ่งแดงระเรื่อ เธอส่ายหน้าหวือ

“ไม่ได้ค่ะ นี่ในห้องทำงาน เดี๋ยวพี่จิตรีสงสัย พี่โซลไม่อยากให้ใครรู้ไม่ใช่หรือคะ”

เขาหัวเราะ หึ ในลำคอ “จิตรีไม่พูดอะไรหรอก”

“ตะ แต่”

“นะ ตอนนี้รู้สึกไม่มีแรงทำงานเลย”

เขาทำสีหน้าออดอ้อนเหมือนลูกแมวอยากได้ขนมจากเจ้าของ นึกรักไม่อยากทำ ทว่ามือหนาที่คืบคลานเข้ามากอบกุมเนินเนื้ออวบอูมกลางลำตัวก็สร้างความกระสันซ่านจนยากจะห้ามใจ เขากรีดปลายนิ้วขึ้นลงตามร่องหลืบลับ ก่อนจะแทรกซอนปลายนิ้วผ่านขอบกางเกงชั้นในเข้ามาสัมผัสโดยตรงกับกลีบกุหลาบที่ชุ่มฉ่ำ อหัสกรคลี่ยิ้มออกมาทันที

“ร้อนเร็วเหมือนกันนะ”