อารดาร้องไห้จนเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มารู้สึกตัวตื่นก็ตอนที่ประตูห้องถูกเคาะแรงๆ หลายครั้ง
หล่อนดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เปิดโคมไฟที่หัวเตียง และมองไปที่บานประตูด้วยความหวาดกลัว
“ใครคะ”
“เปิดประตู อารดา”
เสียงของพาทิศ ทำให้อารดาต้องก้าวลงจากเตียง และเดินไปหยุดหลังบานประตู
“คุณพาทิศมีธุระอะไรกับดาเหรอคะ”
“เปิดประตูสิ เปิด!”
คนนอกประตูทุบแรงขึ้น จนอารดากลัวว่าจะรบกวนแขกห้องอื่น หล่อนจึงรีบเปิดประตูห้องพักเผชิญหน้ากับเขา
“คุณพาทิศมีอะไร... ว๊ายยย...”
หล่อนร้องอุทานด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ พาทิศก็โผเข้ามากอด ประตูห้องปิดลงตามหลัง พร้อมๆ กับร่างของหล่อนที่ถูกกดให้นอนหงายลงกับเตียงนุ่ม
“ฉันต้องการมีเซ็กซ์...”
“คุณพาทิศ... ไม่...”
หล่อนส่ายหน้าพยายามปฏิเสธ แต่ผู้ชายที่คร่อมทับอยู่บนร่างตอนนี้มีสีหน้าแดงก่ำ และแววตาก็ดุร้ายน่ากลัวเหลือเกิน
“ฉันร้อน... ฉันต้องการเซ็กซ์...”
“ไม่...
