เทียร่าเดินเซเข้ามาในตัวคฤหาสน์ แล้วทอดกายล้มตัวลงนอนบนโซฟาในห้องรับแขก ซาฟช่างใจดำเสียจริง นัดเธอเพื่อตำหนิแทนน้องสาว ปกป้องกันเข้าไป ช่วยเหลือกันเข้าไป โมนามีอะไรดีหนักหนา
พี่สาวคนโตของบ้านเดินลงมาจากชั้นบนของคฤหาสน์ แล้วส่ายหน้าด้วยความสะท้อนใจ เมื่อเห็นน้องสาวนอนแผ่อยู่บนโซฟา เวน่ากอดอกมองน้องด้วยความหนักใจ
“เทียร่าถ้าอยากนอนก็ไปนอนที่ห้อง อย่ามานอนตรงนี้ บ่าวไพร่ในบ้านมีทั้งผู้ชายผู้หญิงมันน่าเกลียด” เวน่าเตือน
“อย่ามายุ่งกับฉันพี่เวน่า” เทียร่าตอกกลับแล้วลุกขึ้นนั่ง
“ไปนอนที่ห้องซะ!”
“ไม่ไป!”
มือบางกระชากท่อนแขนน้องสาว เธอรู้เรื่องที่เทียร่าทำแต่ไม่อยากพูดอะไรมากเพราะสงสารบิดา ซาฟเองก็พอเข้าใจเรื่องนี้ถึงไม่โทรไปหาพ่ออย่างที่เธอกังวล เขากลับเลือกติดต่อมาหาเธอเอง
“เลิกทำตัวเป็นผู้หญิงไร้ยางอายเสียทีเทียร่า!”
“พี่ด่าฉันเหรอ!”
“ใช่! ฉันด่าแก”
ร่างอวบอัดสะบัดท่อนแขนตนเองออกจากพ
