ร่างหนาดึงหลังคอแมวทะยานไปในตำหนักและร้องเรียกจิวอิงเบาๆ ก่อนจะทำท่าห่วงใยแมวตัวนั้นในทันที
"จิวอิง เจ้าดูแลแมวเป็นหรือไม่ ข้าสงสัยว่า แมวของข้าจะปวดท้อง มันร้องใหญ่เลยนะจิวอิง "
จิวอิงในยามแรกก็กอดกายของตนเองในห้องหอ ยามที่ได้ยินคำตรัส นางค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ ดวงตาแดงขึ้นมาเหมือนกระต่ายน้อย ใบหน้าซีดขาว ดวงตาคมดุยกขาแมวขึ้นมาทั้งสองขา โอ้อวดพุงโตๆและทำดวงตาห่วงใยมันยิ่งนัก จิวอิงมองตามไปและค่อยๆลุกขึ้นไปหาองค์ไท่จื่อ และขยับมือไปกอดรัดแมวตัวนั้นเบาๆ มันยกหัวถูไถไปมาคราหนึ่ง จิวอิงอุ้มแมวขึ้นเตียงนอนไปหน้าตาเฉย ร่างหนาเหลือบดวงตามองนางคราหนึ่งเงียบๆ อย่างมิรู้จะเอ่ยอันใดดี
"แมวปวดท้อง แมวคงหนาวกระมังเพคะ บางคราถูกกอดซักคราหนึ่ง ก็คงจะหายดีเช่นกับคน"
นั่นเอง ร่างหนาจึงค่อยคลายแนวคิ้วที่ขมวดลงไปและขยับไปหานาง นั่งลงข้างเตียงเบาๆ กระซิบถามนางอีกครั้งหนึ่ง
"แล้วหากว่าข้า มิได้ห่วงแมว
