กริก! เสียงขึ้นลำ!
“ซินอยู่ไหน? ..” พร้อมกับน้ำเสียงเย็นเยือกที่เอ่ยขึ้นอย่างดุดัน
“ไอ้เสือมึงใจเย็นๆ ..” คิวเอ่ยขึ้นกับเสือด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เพราะเขาเห็นสภาพเพื่อนรักตอนนี้ ไม่ต่างจากคนที่ยังไม่ได้นอน ไหนจะกลิ่นเหล้าลอยฟุ้งนั่นอีก
“กูถาม..ว่าซินมันอยู่ไหน?!!” เสือไม่ฟังคำพูดของคิวเลย เขาเอ่ยตวาดลั่นใส่คิวออกไป ร่างกายสั่นเทาเต็มไปด้วยความโกรธ ลมหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วง พยายามระงับอารมณ์ร้อนของตัวเอง
“กูว่ามึงลดปืนลงก่อนแล้วเข้าไปคุยกันดีๆ” คิวพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เขาเอ่ยขึ้น เพราะถ้าปล่อยให้เพื่อนชายเข้าไปตอนนี้คงมีแต่พังกับพัง!
“กูต้องฟังไหม.. กูโทรหาใครไม่มีเหี้ยตัวไหนรับสายกูสักตัว!” เสือโวยใส่หน้าคิวเสียงดังอย่างเดือดดาล
“เออ แต่มึงก็ควรฟังก่อนเปล่าวะ ไงก็เพื่อนกันนะเว้ย!”
“มึงถอยไป..” เสือเอ่ยน้ำเสียงต่ำ แต่เพื่อนชายก็ยังยืนอยู่ที่เดิม ก่อนเขาจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็
