บทที่ 13

1225 คำ

สายน้ำอุ่นๆ ไม่ได้ช่วยดับไฟร้อนในตัวของแดเนียลให้มอดลงได้ แม้ใช้เวลาแช่อยู่ในน้ำอุ่นเป็นเวลานานเกือบหนึ่งชั่วโมงก็ยังไร้ผล  “บ้าชะมัด ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย”  แดเนียลสบถลั่น ก้าวออกจากอ่างอาบน้ำ พร้อมกับหลุบสายตาลงมอง ซึ่งแก่นกายลำใหญ่ยังผงาดเด่นหรา แถมยังปวดหนึบสร้างความทรมานให้กับเขาจับใจ  “จะไม่สงบลงใช่ไหม หากไม่ได้ผู้หญิงมาบำบัด”  ชายหนุ่มเค้นเสียงถามเจ้าท่อนเนื้อลำใหญ่ คว้าเสื้อคลุมสีดำมาสวมใส่ หยิบโทรศัพท์มือถือกดโทร.หาลูกน้องคนสนิท พร้อมกับเดินออกจากห้องนอนอย่างรวดเร็ว  “โรซอฟ นายนอนหรือยัง”  “ยังครับ ยังจิบบรั่นดีอยู่เลยครับ”  โรซอฟเอ่ยตอบกลั้วเสียงหัวเราะ พลางเอ่ยถามกลับคืนผ่านโทรศัพท์มือถือ  “เจ้านายมีเรื่องด่วนหรือเปล่าครับ”  “เรากำลังลงไปหานาย”  แดเนียลตอบสั้นๆ เดินเร็วๆ ลงบันไดบ้านตรงไปยังห้องนั่งเล่น ทันทีที่เห็นลูกน้องนั่งจิบบรั่นดีอย่างสุนทรี ก็เอ่ยสั่งรัวเร็วไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม