เป็นห่วง

1430 คำ

2 อาทิตย์ผ่านไป  บ้านของอลิส หลังจากวันนั้นพี่แดนก็หายหน้าไปเลย ฉันคิดถูกแล้วที่ตัดใจจากเขา เพราะฉันเชื่อว่าคนอย่างเขาไม่เคยรักใครจริงอย่างที่ปากพูดหรอก "อลิสลงมาพอดีเลย มานั่งนี่มาพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย..” อบิสเดินมาข้างล่างก็เห็นพ่อนั่งอยู่กับคุณลุงที่เป็นพ่อของพี่แดน อลิสจึงมองด้วยความสงสัย  "สวัสดีค่ะคุณลุง.." “สวัสดีจ่ะ นี่ตั้งแต่กลับมาจากต่างประเทศ ลุงก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยกับอลิสจริงๆจังๆเลยนะ..” “อลิสต้องขอโทษด้วยนะคะที่อลิสไม่ได้เข้าไปหาคุณลุงเลย..เพราะว่า.” “ไม่เป็นไรลูก ลุงเข้าใจ..” “งั้นต่อไปนี้คงได้เห็นหน้ากันทุกวันแล้วนะ..” อลิสหันไปมองหน้าของพ่อก็รู้สึกแปลกใจว่าพ่อพูดหมายถึงอะไร “ไม่ต้องทำหน้างงหรอก ที่พ่อพูดก็หมายถึงว่าพ่อจะให้อลิสไปทำงานกับคุณลุงที่บริษัทยังไงละ.” “อะไรนะคะ..?” “อลิสเรียนจบออกแแบบมา พ่อก็อยากให้อลิสไปลองทำงานที่บริษัทคุณลุงดู จะได้ลองหาประสบการณ์

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม