ปัจจุบัน
โรงแรม แกรนแอท
ผมนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารพร้อมกับพ่อแม่ผม เพื่อรอคุณอาทั้ง 2 แล้วก็อลิส เธอกลับมาไทยก่อนกำหนดที่เคยแจ้งผมไว้แต่แรกว่าอีก 2 เดือน เธอจะกลับมา แตาเธอเลื่อนเดินทางกลับมาเร็วขึ้น
อลิสคงยอมรับได้แล้วเพราะตั้งแต่วันนั้นเธอก็เงียบหายไปเลย เธอไม่ได้ทักมาเหมือนทุกวันถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกแปลกๆไปบ้าง
“คุณอามาแล้ว...”
แม่ผมพูดขึ้นผมจึงลุกขึ้นสวัสดีคุณอาทั้ง 2 แต่ก็ไม่เห็นมีอลิสเดินมาด้วย
“หนูอลิสละ.?”
“เข้าห้องน้ำอยู่กับเพื่อนนะ...อลิสพาเพื่อนมาด้วยคนหนึ่งนะ...อาเลยพามากินข้าวด้วยกันแต่เดี๋ยวอาจะให้เพื่อนอลิสนั่งรออีกโต๊ะ เราจะได้คุยธุระกันได้...”
แม่ของอลิสหันมาบอกผม
“ครับ...”
“สบายดีไหมแดน อาไม่ได้เจอแดนเลยตั้งแต่อลิสไปเรียนเมืองนอก...”
พ่อของอลิสทักทายผม
“สบายดีครับ...”
“อาเข้าใจนะเรื่องหมั้น พวกอากับพ่อแม่แดนอาจจะบังคับแดนเกินไป เลยลืมนึกถึงความรู้สึกของแดน แต่ดีแล้วที่แดนบอกตรงๆเพราะถ้าแต่งงานกันไปก็ต้องมานั่งเสียใจกันเปล่าๆ...”
พ่อของอลิสพูดด้วยความเข้าใจ ทำให้ผมรู้สึกดีที่ท่านทั้ง 2 ไม่โกรธอะไรผมที่ผมจะขอถอนหมั้นอลิส
“อลิส...เดินมานู้นแล้วค่ะ...”