คู่หมั้นผมคือ ยัยอ้วนอลิส

ความโกรธแค้น

ฉันชื่ออลิสค่ะ มาเรียนเมืองนอกตั้งแต่อายุ 18 ตอนนั้นฉันเป็นยันตัวอ้วนที่ใครๆเห็นก็รังเกียจขนาดผู้ชายที่ฉันหลงรักอย่างพี่แดน ที่เป็นถึงคู่หมั้นฉันเขาก็ยังรังเกียจฉันเลย เขาเจอหน้าเจอฉันก็ต้องวิ่งหนีฉันตลอด ทำไมอะฉันอ้วนแล้วมันผิดตรงไหน

ฉันจำได้สมัยตอนที่ฉันเข้าเรียนม.1ใหม่ๆ ฉันคอยวิ่งตามพี่แดนตลอด แต่พี่แดนก็วิ่งหนีฉันแล้วก็คอยหลบหน้าฉันตลอดเวลา และเขาก็ห้ามไม่ให้ฉันบอกกับใครว่าพ่อกับแม่เราจับให้เราหมั้นกัน ฉันก็ยอมทำตามคำสั่งเขาอย่างว่าง่ายเพราะฉันรักเขา แต่สิ่งที่ทำให้ฉันได้รู้ความจริงทั้งหมดก็เป็นวันเกิดของเขาเอง ซึ่งตอนนั้นฉันก็เรียนจบม.6พอดี และพี่แดนก็เรียนจบมหาลัยแล้ว

บ้านพี่แดน

(อลิส ตอนอายุ 18 ปี )

(ขายแดน ตอนอายุ 23 )

"นี่สรุป..ยัยเด็กอ้วนนั่นเป็นคู่หมั้นของมึงจริงๆหรอ..?"

อลิสตั้งใจเอาของขวัญมาให้พร้อมจดหมายสารภาพรัก แต่ก็เดินมาเห็นเขายืนคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆของเขาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจึงยืนแอบฟัง 

"เออ.."

"555..กูว่าแล้ว ต้องเหมือนในละครทีวีที่แม่กูชอบดูจริงๆด้วย.."

"พวกมึงหยุดหัวเราะเยาะกูได้แล้ว กูไม่ได้เต็มใจหมั้นกับยัยนั่นโว้ย..พ่อแม่กูเขาจัดการกันเองตั้งแต่กูยังไม่เกิด.."

"น้ำเน่าสัส..กูนึกว่าจะมีแค่ในละครซะอีก"

"แล้วมึงจะทำยังไง มึงจะยอมแต่งงานกับยัยอ้วนนั่นจริงๆเหรอ .?"

เพื่อนของชายแดนพูดกับเขา และอลิสก็ยืนฟังด้วยความตั้งใจอยากรู้ว่าเขาจะพูดยังไง

"กูจะทำทุกวิธีให้ยัยนั่นถอนหมั้นกับกูให้ได้ หรือไม่ก็กูนี่แหละจะถอนหมั้นยัยนั้นเอง..กูจะไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงที่ตัวอ้วนน่าเกียจแบบนั้นเด็ดขาด."

"น้องเขาก็สุดจริงๆวะ ตามตื้อมึงตลอดเวลาเลย ขนาดถูกขังในโรงยิมไปแบบนั้นยังไม่โกรธไม่เกลียดมึงเลย.."

อลิสได้ยินประโยคที่เพื่อนของเขาพูดเธอก็น้ำตาไหลขึ้นมาทันที ที่ได้รู้ว่าเขาเป็นคนขังเธอไว้ในโรงยิมเมื่อ 3 ปีก่อน 

"แล้วถ้าน้องเขาอึดถึกแล้วก็หน้าหนาหน้าทนละ มึงจะทำยังไง..?"

"..."

อลิสเสียใจมากที่ได้รู้ความจริงทั้งหมด เธอวิ่งร้องไห้ออกมาจากงานวันเกิดของเขาด้วยความเสียใจ 

"คอยดูนะฉันจะต้องทำให้พี่หันมาชอบฉันให้ได้ แล้วถ้าถึงตอนนั้นฉันนี่แหละจะเป็นคนทิ้งพี่ไปเอง.."

หลังจากนั้นฉันก็เดินทางไปต่างประเทศและพยายามส่งข้อความมาหาเขา เพื่อยั่วให้เขาอารมณ์เสียและก็ทำให้เขารู้ว่าฉันยังรักเขาอยู่ แต่ทุกคำพูดทุกข้อความของเขาที่ตอบโต้กลับมา ุมันยิ่งตอกย้ำให้ฉันยิ่งเกลียดเขามากขึ้นทกวัน 

ในเมื่อเขารังเกียจฉันตอนที่ฉันอ้วนมากนัก ฉันก็จะทำให้เขารักคนที่เขาเคยบอกว่าเกลียด และถึงตอนนั้นพี่จะต้องเสียใจ 

....

5 ปีต่อมา ที่ภูเก็ต 

เมื่อ 1 เดือนที่แล้ว

“อลิส พี่แดนเขาสารภาพรักแกแล้วหรอ..?” 

“อืม.เขาบอกว่าจะถอนหมั้นแล้วมาคบกับฉัน”

“ถอนหมั้นกับอลิสเพื่อมาคบกับฝน...นี่ถ้าพี่แดนเขารู้ว่าแกคือคนคนเดียวกัน..คงตลกน่าดู”

“เขาเกลียดฉันมากนัก ฉันก็จะทำให้เขาอกแตกตายที่ต้องมารักฉัน...”

“ทำไมอะ...ฉันไม่เข้าใจเลย อ้วนแล้วผิดตรงไหน..?"

“คนที่อ้วนไม่ได้ผิด..คนที่ผิดคือคนที่มองคนอื่นแค่รูปลักษณ์ภายนอกต่างหาก...ภายในจิตใจของเราต่างหากคือสิ่งที่สำคัญ ถ้าเขาจะบอกว่าเราน่ารังเกียจเพียงเพราะเราอ้วน เขาก็น่ารังเกียจเหมือนกันนั่นแหละ.."

"แล้วแกจะทำยังไงต่อไป พี่แดนเขามาสารภาพรักกับแกแบบนี้..?"

"ถ้าฉันไม่ผอมไม่สวยเขาก็คงไม่มีวันมารักฉันหรอก...”

“แกถึงได้พยายามออกกำลังกายและก็ลดน้ำหนักเพื่อเอาชนะใจพี่แดนใช่ไหม..?”

“ที่ฉันทำฉันไม่ได้ต้องการเอาชนะใจเขานะ ฉันต้องการจะทำให้เขารู้ว่า การมองคนที่ภายนอกโดยที่คุณไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอเขาจริงๆ มันต้องเจอกับอะไร..”

ฉันพูดไปก็แค้นไป 

“นี่แกคิอจะทำอะไรกับพี่เขา..?”

“ฉันจะทำให้เขารู้สึกว่า..ถ้าเขาเป็นคนที่โดนดูถูกและเป็นคนที่ถูกทิ้งบ้าง มันจะเป็นยังไง...” 

ฉันนึกถึงเรื่องที่เขาพูดจาไม่ดีใส่ตลอดเวลา ดูถูกสารพัดว่าฉันจะไม่มีใครมารัก คนอย่างฉันใครจะมาชอบ และชาตินี้ฉันคงไม่มีวันผอม

นี่ไงฉันจะทำให้เขาเห็นว่าฉันทำได้ทุกอย่างที่เขาดูถูกไว้ และฉันนี่แหละจะเป็นคนโยนเขาทิ้งเอง 

....