2.เป่ยลู่

1166 คำ
“ หลบๆไหนใครบอกต้าหลงของข้าถูกงูกัดตาย ใคร “ หลี่เหนียงตะโกนถามก่อนจะแหวกผู้คนเข้าไปดูด้วยตาตนเอง แต่แล้วก็ต้องตกใจจนแทบเป็นลมเมื่อเห็นลูกชายตนเองนอนนิ่งอยู่บนพื้นดิน ข้างกายยังมีสะใภ้ใหญ่ที่นอนนิ่งอยู่ด้วย “ นะนี่ไม่จริงใช่ไหม ไม่จริง ฮื่อๆๆ ต้าหลงลูกแม่ ฮื่อๆๆๆ เพราะมัน นังตัวซวย เพราะมันคนเดียว นังสารเลว “ หลี่เหนียงพุ่งตัวเข้าไปทุบตีร่างบางที่นอนนิ่งอยู่อย่างโกรธแค้น “ หยุดๆๆ นี่หลี่เหนียงหยุดทุบตีหล่อนก่อนที่หล่อนจะตายขึ้นมาจริงๆ “ “ ทำไม ฉันจะทุบมัน ทุบมันให้ตาย ให้มันตายตามต้าหลงของฉันไปเลย “ หลี่เหนียงยังคงทุบตีร่างบางที่นอนนิ่งไม่ไหวติงจนชาวบ้านรีบมาช่วยกันดึงออกไปจึงได้หยุดการทุบตีร่าวบางตรงหน้าได้ แต่ถึงกระนั้นหลี่เหนียงก็ใช่ว่าจะพอใจ หากลูกชายของตนตายไปแล้ว นังลูกสะใภ้ตัวดีจะมีประโยชน์อะไรอีกล่ะ นอกจากให้มันตายตามต้าหลงไปซะดีกว่า หล่อนไม่คิดจะเลี้ยงคนไร้ประโยชน์เอาไว้ให้เปลืองข้าวสุกหรอกนะ “ นี่หลี่เหนียง ถ้าเธอทุบตีหล่อนจนตายตามต้าหลงไปรับรองว่า ทหารแดงจับตัวหล่อนไปแน่ “ ชาวบ้านคนนึงเอ่ยขึ้น จึงทำให้หลี่เหนียงหยุดโมโหลงทันที เพราะหล่อนเองกลัว่าจะเป็นไปตามที่เพื่อนบ้านบอก ในช่วงกลางปีนี้มีทหารแดงเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด ชาวบ้านต่างรับรู้กันถ้วนหน้าว่าในเมืองเกิดการปฏิวัติของกลุ่มคอมมิวนิสต์กลุ่มใหม่ พวกคนในหมู่บ้านจึงไม่มีใครอยากจะเข้าไปในเมืองถ้าไม่จำเป็น “ หึ ใครจะเอายังไงก็เอาบ้านหลี่ไม่ต้อนรับนังตัวซวยนี่ จะให้มันไปนอนตายที่ไหนก็เอาไปเลย “ “ ไม่ได้ๆ ถึงยังไงหล่อนก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสะใภ้ของเธอ เธอจะทำเช่นนี้ไม่ได้ “ หัวหน้าหมู่บ้านเอ่ยขึ้น “งั้นก็หย่ากันซะ เท่านี้ก็ได้ใช่ไหม อาเฉียง “ “ เอ่อนี่ “ “ หย่าเลย คนก็ยังอยู่พิมพ์รอยนิ้วมือเสียเลย “ หลี่เหนียงยังคงยืนยันที่จะตัดสะใภ้คนนี้ออกไปจากบ้านหลี่ให้จงได้ “ งั้นก็เอาตามนี้เถอะ “ หัวหน้าหมู่บ้านจึงเขียนหนังสือหย่าของคนทั้งคู่ขึ้นมาก่อนจะจับนิ้วมือของพวกเขากดพิมพ์ลงไปบนกระดาษ “เป็นอันว่าทั้งสองได้หย่าขาดจากกันแล้ว และต่อไปห้ามบ้านหลี่ยุ่งเกี่ยวกับหญิงสาวคนนี้อีก “ เสียงประกาศของหัวหน้าหมู่บ้านเอ่ยขึ้นก่อนจะมอบกระดาษทั้งสองแผ่นให้บ้านหลี่และร่างบางที่นอนอยู่คนละแผ่น จากนั้นบ้านหลี่ก็ช่วยกันนำศพของหลี่ต้าหลงไปทำพิธีและฝังเอาไว้ที่ท้ายหมู่บ้านซึ่งที่ตรงนั้นอยู่ติดกับศาลาบรรชนตามกฏของหมู่บ้าน ในส่วนของร่างบางที่นอนนิ่งนั้นเธอกำลังเพลิดเพลินกับมิติที่ได้มาจากเทพฝึกหัดอยู่อย่างไม่ทุกข์ร้อนใดๆ ต่อโลกภายนอก เธอกำลังนั่งแช่น้ำพุวิญญาณอยู่ในมิติอย่างสบายใจ จนลืมไปว่าตอนนี้เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างใหม่แล้วที่สำคัญยังอยู่ในปี 1980 ภาพต่างๆของร่างนี้กำลังแสดงตรงหน้าให้เธอเห็นชีวิตความเป็นอยู่ตั้งแต่เกิดจนถึงวันตาย ร่างนี้มีชื่อว่า หวงเป่ยลู่ อายุ 18 ปี เป็นลูกสาวคนโตของบ้านหวง ซึ่งบ้านหวงนั้นอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านถัดจากที่นี่ไปอีกสองแห่ง ฐานะครอบครัวค่อนข้างจะยากจน นอกจากนี้ร่างนี้ยังมีน้องสาวและน้องชายอย่างละคน พ่อแม่มีอาชีพทำนา และปลูกผักขาย ร่างนี้ได้เรียนหนังสือจนจบชั้นประถมเท่านั้น เพราะเป็นคนไม่ค่อยชอบเรียนหนังสือสักเท่าไหร่ เดิมทีตั้งใจจะเรียนแค่พออ่านออกเขียนได้ แต่พ่อของร่างนี้กลับไปยินยอม เป่ยลู่จึงต้องเรียนจนจบชั้นประถม6พร้อมกับน้องสาวอีกคน ส่วนน้องชายนั้นอายุห่างกับเธอเกือบ6 ปี หลังจากที่เรียนจบไม่นานนักเป่ยลู่ได้รู้จักกับหลี่ต้าหลง ทั้งคู่เรียนร่วมชั้นเดียวกันตั้งแต่ประถม1จนจบประถม6 หลังจากนั้นก็ไปมาหาสู่กันตลอดมา ทั้งคู่มีใจให้กันมานานหลายปี จนเป่ยลู่อายุครบ 16 ปี ทั้งคู่จึงได้แต่งงานกัน ต้าหลงพาเธอไปอยู่ที่หมู่บ้านของตนเอง ที่นั่นเป่ยลู่ต้องทำงานทุกอย่าง ทั้งงานในที่นาและงานบ้าน เพราะแม่สามีไม่ขอบใจที่ต้าหลงแต่งภรรยาคนจน ไม่ยอมแต่งกับลูกสาวหัวหน้าหมู่บ้าน นับตั้งแต่นั้นมาความเป็นอยู่ในบ้านหลี่ของเป่ยลู่ก็ค่อนข้างจะลำบาก แม้ว่าต้าหลงจะคอยช่วยทำงานต่างๆบ้างก็ตาม วันเกิดเหตุนั้นทั้งสองพากันขึ้นไปหาผักป่าตั้งใจว่าจะนำไปขายในเมือง เนื่องจากครั้งก่อนทั้งคู่นำผักที่ปลูกเองไปขายได้เงินมาหลายหยวน จึงคิดที่จะช่วยกันเก็บเงินเพื่อซ่อมแซมบ้านให้ดีกว่าเดิม และเผื่อว่าในอนาคตพวกเขาทั้งสองจะมีลูกๆที่น่ารักออกมาวิ่งเล่น จะได้ไม่ลำบากยามที่ลูกเจ็บป่วยหรืออยากกินอาหารดีๆ แต่สุดท้ายฝันนั้นก็ไปไม่ถึง เพราะต้าหลงและเป่ยลู่เดินผ่านรังงูเห่าเข้า จึงถูกกัดที่ข้อเท้า ต้าหลงสิ้นใจก่อนไม่นาน เป่ยลู่ก็สิ้นใจตามไปก่อนที่ชาวบ้านจะมาพบเข้า และนั่นก็ก่อนที่ข้าวหอมจะถูกดูดเข้ามาในร่างนี้ “ โห พล๊อตนิยายน้ำเน่าเป๊ะเลย “ ข้าวหอมบ่นออกมา ตอนนี้เธอจึงคิดขึ้นได้ว่าควรจะออกไปดูข้างนอกสักหน่อยว่าเป็นยังไงกันบ้าง ต้าหลงก็ตายไปแล้ว ก็เหลือแต่เธอคนนี้ที่ต้องรับมือแม่ผัวมหาประลัย !! “ ไหนล่ะผู้ชายหล่อแบบไอดอลน่ะ หึ่ย นึกแล้วก็โมโหจริงๆเลย ดีหน่อยที่ร่างนี้เป็นคนหน้าตาดีอะนะ ไม่งั้นนะแม่จะฟ้องไปให้ถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เลยเชียว “ เทพชราและเทพฝึกหัดต่างรีบปิดกระจกส่องโลกมนุษย์ที่พวกเขาเฝ้าดูอยู่ทันที พลางนึกในใจว่าพวกเขาไม่น่าจะทำพลาดเช่นนี้เลย …. # ตั้งแต่ตอนหน้าเป็นต้นไปไรท์ขอแทนตัวข้าวหอมเป็น หวงเป่ยลู่นะคะ หรืออาจจะเป็น เป่ยลู่สั้นๆค่ะ #
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม