คนถูกฉุดลากเข้ามาในห้องรู้สึกไม่พอใจตวัดสายตาดุดันยามใช้กับลูกน้องเวลาทำผิดส่งให้สามีที่มองนางกลับมาเช่นกัน ทั้งสองฝ่ายต่างมีเหตุผลในการกระทำของตนเองแต่เหตุผลนั้นล้วนมีความรู้สึกหวงห่วงเจือปน
“เจ้าไร้สติหรือถึงได้ทำเรื่องเล็กให้ใหญ่โต”
น้ำแกงเพียงถ้วยเดียวมีค่าใดให้นางสร้างศัตรูเพิ่ม ซูหยวนเป็นถึงน้องสาวท่านแม่ทัพคิดหรือว่าภายหน้าจะไม่มีปัญหาตามมาทีหลัง
นางจะทำให้เขาต้องห่วงไปถึงเมื่อไรกัน…
ลำพังเพียงดูแลกิจการทุกวันหามรุ่งหามค่ำก็หนักหนาพอควรแล้วยังสร้างอริอีก…
“ท่านมองเจตนาไม่ออกจริงหรือเจ้าคะ” สตรีใดจะยอมนั่งเคี่ยวน้ำแกงให้บุรุษที่ตนไม่สนใจกัน
“ข้าอยู่เรือนตนเองมีผู้มาเคี่ยวน้ำแกงให้สามี เรื่องเช่นนี้สมควรหรือเจ้าคะ หากสมควรวันหน้าข้าจะได้เคี่ยวน้ำแกงไปส่งท่านแม่ทัพถึงจวนทุกวันบ้าง”
นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเมื่อรู้สึกว่าตนเองเผลอโกรธเขามากเกินไป
สตรีเช่นนางมีค่าจะต้องไม่ส
