Chapter 12 ไม่เอา อย่านะ!

1170 คำ

ชายหนุ่มเลยแกล้งหยิบเสื้อผ้าช้าๆ เพื่อให้หล่อนสำรวจตรวจตราเขาได้เต็มที่ จนหล่อนทำหน้าเหมือนอยากจะเลียสะโพกเขานั่นแหละ ปืนถึงทนไม่ไหว ต้องหันไปมองให้หล่อนหลบไป แม่เด็กไวไฟ! คอยดูเถอะ ถ้ามีโอกาสอีกเมื่อไหร่ เขาจะทิ่มแทงกระแทกพรหมจรรย์หล่อนให้ขาดวิ่นเลย!!! ราตรีเงยหน้าขึ้นอีกครั้งเพราะกะละมังสีดำใส่น้ำเย็นเฉียบถูกยกมาวางตรงหน้าหล่อน สาวน้อยจึงได้เห็นว่าเขาสวมกางเกงสำหรับนอนแล้ว แต่ยังไม่สวมเสื้อ ชายหนุ่มบิดผ้าขนหนูในกะละมังใส่น้ำ ก่อนยื่นมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ โดยที่ราตรีปัดป้องขู่ฟ่อๆ ราวกับแมวเหมียวขนฟู “อย่าทำหนูนะ!” ปืนหัวเราะเบาๆ น่ากลัวตายล่ะแม่คุณ! “หยุดดิ้น ไม่อย่างนั้นพี่จะมัด!” เขาขู่กลับ แต่ราตรีไม่เห็นว่าในห้องนี้จะมีเชือกอยู่ตรงไหน หล่อนเลยคิดว่าเขาไม่เอาจริง เมื่อชายหนุ่มยื่นผ้าขนหนูมาใกล้แก้มเปื้อนฝุ่น หล่อนก็ผลักมือเขาออกอย่างเอาจริงเอาจัง “ว้าย!” สาวน้อยอุทานด้วยความ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม