หลังจากที่ดาริกา ตกลงเป็นนางแบบให้กับเคนติโน่ เขาก็พาเธอไปเปลี่ยนบุคลิกใหม่ทั้งหมด ทั้งเสื้อผ้า หน้าผม การวางตัว และการเดินแบบ ทั้งหมดนี้เคนติโน่ เป็นคนจัดการให้เธอทั้งหมด และสี่อาทิตย์ต่อมา เธอก็ได้เดินชุดฟินนาเล่ ในงานเดินแบบของเคนติโน่ และเพียงเวลาไม่นานเธอก็ก้าวขึ้นมาเป็นนางแบบแถวหน้าของเมืองไทย จนมีผู้จัดละครมาทาบทามให้เธอไปแสดงละคร เธอก็ตกลงรับเล่นทันที เพื่อที่เธอจะได้มีชื่อเสียงมากขึ้น
ผ่านไปสี่ปี
ดาริกามองตึกสูงตรงหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปข้างในบริษัทมาตินแอร์ไลน์ หลังจากที่เธอไม่ได้มาที่นี่นานแล้วเพราะคุณท่านและเคนติโน่ ไปอยู่ประเทศอังกฤษ แต่เธอก็มักจะไปเยี่ยมท่านทุกปีที่มีโอกาศ แต่กับเคนติโน่นั้นยังติดต่อกับเธอประจำ จนตอนนี้คุณท่านกลับมาไทยแล้ว ท่านจึงเรียกเธอมาพบ
"ดาว คุณญาดา เขาเรียกแกมาหาทำไมอ่ะ" พัดชาเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างสงสัย
หลังจากที่พัดชารู้ว่า ดาริกาตัดสินใจเป็นดารา เธอจึงขอพ่อมาดูแลค่ายมวยที่ไทยแทน และมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เพื่อนสาว เพราะกลัวว่าดาริกาจะถูกหลอก เธอจึงทำหน้าที่เป็นผู้จัดการให้เพื่อนสาว ตั้งแต่นั้นมาจนตอนนี้ก็สี่ปีแล้ว
"ฉันก็ไม่รู้อ่ะแก แต่เดี๋ยวก็รู้น่าว่าคุณท่านเรียกมาทำไม" ดาริกาตอบเพื่อนสาว ก่อนจะพากันไปพบคุณหญิงญาดา
"คุณท่านรออยู่ค่ะ " เลขาหน้าห้องเอ่ยบอกกับเธอ เมื่อเห็นนางร้ายหน้าสวยเดินขึ้นมาแล้ว เพราะทางท่านประธานได้นัดหมายกับนางร้ายหน้าสวยคนนี้ไว้แล้ว
"ขอบคุณค่ะ" ดาริกาเอ่ยบอกเลขาสาวก่อนจะส่งยิ้มให้ และเธอก็เดินเข้าห้องไป
"ไม่เห็นจะร้ายแบบในข่าวเลย มารยาทดีออก" เลขาสาวพูดขึ้นเพราะดาวร้ายคนนี้ มีข่าวว่าขี้วีนสุดๆ แต่ไหงมีขอบคุณเธอด้วย เลขาสาวคิดในใจ
ด้านสองสาวที่เข้ามาให้ห้องทำงานของคุณหญิงญาดาแล้ว ก็กล่าวสวัสดีคุณหญิงญาดาอย่างนอบน้อมทันที
"สวัสดีค่ะคุณป้า" ดาริกาและพัดชาเอ่ยกับหญิงตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม
"นั่งกันก่อนสิลูก "คุณหญิงญาดาบอกสองสาวแล้วก็มองทั้งสองด้วยรอยยิ้มอย่างเอ็นดู
"สบายดีไหมคะ ไม่ได้เจอคุณป้าซะนาน รอบนี้มากี่วันคะ " ดาริกาเอ่ยถามคุณหญิงญาดาออกไป เพราะปกติท่านไม่ได้อยู่ที่ไทย
"ประมาณอาทิตย์หนึ่งลูก พอดีป้ามากับลูกชายคนโตน่ะ เขาจะมาบริหารงานที่นี่แทนป้าน่ะลูก" คุณหญิงญาดาบอกกับสองสาวออกไป
"ลูกชายคนโต" พัดชาเอ่ยถามเพราะไม่เคยได้ยิน ดาริกาเล่าให้เธอฟังเรื่องนี้เลย
"หนูสองคนยังไม่เคยเจอหรอกจ้ะ ตานิคเขาดูแลบริษัทใหญ่ที่อเมริกาน่ะ " คุณหญิงญาดาอธิบาย เพราะลูกชายคนโตของเธอนั้นยังไม่เคยเจอกับสองสาว
"พัดคิดว่าคุณป้ามีแค่เคนซะอีก" พัดชาบอกออกไป เพราะเธอรู้จักเคนจากดาริกา ตอนที่เขาเปลี่ยนดาริกาให้เป็นคนใหม่ จนกลายเป็นเพื่อนกันอีกคน
"หึๆ ก็ลูกชายคนโตของป้าเขาเป็นคนเก็บตัวน่ะ นิสัยต่างจากตาเคนลิบลับเลยล่ะ เราสองคนก็เลยไม่เคยเจอเลยสักที อ่อ ป้ามีธุระจะคุยด้วยนิดหน่อยได้ไหมลูก" คุณหญิงญาดาเอ่ยถามดาริกาออกไป
"ได้สิคะคุณป้า"ดาริกาเอ่ยบอกไปก็ยิ้มแบบยินดี ก่อนจะหันไปมองเพื่อนสาวอย่างเป็นสัญญาณ
"งั้นพัดไปรอข้างนอกนะคะ" พัดชาเอ่ยออกไปแบบรู้ตัวว่าเธอไม่ควรอยู่
"ไม่ต้องหรอกลูก ป้าแค่มีเรื่องให้พวกหนูสองคนช่วย โดยเฉพาะหนูดาว" คุณหญิงญาดาเอ่ยบอกกับสองสาวไป ก่อนจะมองจ้องไปที่ดาริกา ที่จะเป็นคนช่วยเธอในเรื่องนี้
"ดาวช่วยคุณป้าได้ทุกเรื่องค่ะ มีอะไรคะบอกดาวได้เลยค่ะ" ดาริกาเอ่ยบอกไปอย่างจริงจัง เพราะท่านคือผู้มีพระคุณของเธอ เธอจะปฎิเสธไม่ยอมช่วยเหลือได้ยังไงกัน
"คือ ป้าคิดว่าลูกชายคนโตของป้าเขาไม่สนใจผู้หญิงน่ะลูก ป้ากลัวว่าเขาจะเป็นเกย์ ป้าก็เลยอยากจะให้หนูช่วย" คุณหญิงญาดาเอ่ยอย่างหนักใจ ก่อนจะมองหน้าของดาริกาอย่างขอร้อง
"คุณป้าแน่ใจเหรอคะ" ดาริกาถามออกไปแบบอึ้งๆ เพราะเธอก็ไม่เคยเจอเขามาก่อน เธอจะช่วยอะไรได้ล่ะ
"เพราะป้าไม่แน่ใจไงลูก ป้าถึงอยากให้หนูช่วย ตั้งแต่เขาโดนแฟนที่ชื่อเจสสิก้าหักหลังทิ้งไปกับผู้ชายคนอื่น เขาก็ไม่สนใจผู้หญิงคนไหนอีกเลย นี่ก็ผ่านมาสี่ปีแล้ว เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะชอบใครเลย ป้าเองก็หนักใจกลัวว่าเขาจะไม่มีทายาทมาสืบสกุลถ้าเขาเป็นเกย์จริงๆ เฮ้อ" คุณหญิงญาดาอธิบายให้สองสาวฟังแบบหนักใจ ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
"แล้วคุณป้าจะให้ดาวช่วยยังไงคะ" ดาริกาเอ่ยถามแบบสงสัยว่าเธอจะช่วยอะไรได้
"หนูแค่ทำยังไงก็ได้ ขอแค่ให้ป้ามั่นใจว่าตานิคไม่ได้ตายด้านเรื่องผู้หญิง หนูช่วยป้าหน่อยนะลูก นอกจากหนู ป้ามองไม่เห็นใครจริงๆ" คุณหญิงญาดาเอ่ยด้วยเสียงหนักใจ เพราะในบรรดาผู้หญิงรอบตัวเธอ เธอก็ไว้ใจแค่ดาริกาเท่านั้น
"ก็ได้ค่ะคุณป้า ดาวจะช่วยเต็มที่เลย คุณป้าสบายใจได้ค่ะ" ดาริกาเอ่ยบอกแล้วก็ยิ้ม เพราะท่านขอร้องมาขนาดนี้แล้วเธอจะไม่ช่วยมันก็ยังไงอยู่
"ขอบใจหนูดาวมากนะลูก ป้าขอบคุณจริงๆ" คุณหญิงญาดาเอ่ยอย่างขอบคุณ ก่อนจะเอ่ยกับตัวเองในใจว่า ป้าขอโทษหนูดาวด้วยนะที่ต้องโกหก แต่ป้าอยากได้หนูเป็นลูกสะใภ้ของป้าจริงๆ หวังว่าหนูจะเอาชนะใจที่ตายด้านของเจ้านิคได้นะหนูดาว
จากนั้นสองสาวก็พูดคุยกับคุณหญิงญาดาเรื่องของลูกชายคนโตอยู่พักใหญ่ก่อนจะขอตัวกลับ เพราะมีงานถ่ายละครต่อและไม่สามารถไปช้าได้
พอทั้งสองออกไปแล้ว คุณหญิงญาดาก็มานั่งคิดถึงคำของลูกชาย ที่พูดกับเธอเมื่อวานอย่างอดไม่ได้
"ตานิค เมื่อไหร่เราจะแต่งงานสักที รึว่าลูกตายด้ายเรื่องผู้หญิงไปแล้วหึ " คุณหญิงญาดาเอ่ยถามลูกชายด้วยเสียงเข้ม
"ผมไม่มีวันแต่งงานกับใครทั้งนั้นแหละครับมัม ผู้หญิงที่เข้ามา ก็หวังแต่จะรวยทางลัดทั้งนั้น ผมไม่ชอบครับมัม และอีกอย่างผมก็ไม่ได้ตายด้านครับ ผมยังใช้งานได้ดีด้วย แต่ผมไม่อยากจะใช้มันกับผู้หญิงหิวเงินก็แค่นั้น" นิคโคลัสพูดจบก็เดินออกไป เพราะเขายังมีอะไรกับผู้หญิงตลอดแต่แม่ของเขาไม่เคยรู้ด้านนี้ของเขาก็เท่านั้น แต่กลับหาว่าเขาตายด้านเนี่ยนะ พูดแล้วมันน่าหงุดหงิดจริงๆ เขาก็แค่กลัวว่าผู้หญิงที่เขารัก จะทำกับเขาแบบที่เจสสิก้าทำ เขาจึงไม่อยากเริ่มใหม่กับใครทั้งนั้น
คุณหญิงญาดามองลูกชายคนโต เดินออกไปอย่างเหนื่อยใจ เธอรู้ว่าลูกชายใช้ผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าอะไร แต่ตอนนี่ก็อายุสามสิบสองแล้ว ลูกของเธอควรมีครอบครัวได้แล้ว จะใช้ชีวิตไร้แก่นสารมั่วๆแบบนี้ไม่ได้แล้ว เธอจึงต้องทำอะไรสักอย่าง ให้ไอ้ลูกชายใจตายด้านคนนี้มันมีเมียสักที และคนคนนั้นก็เป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ ดาริกา เด็กสาวที่เธอนั้นถูกชะตาอยากจะได้มาเป็นสะใภ้