Chapter 4

1845 คำ
เช้าวันต่อมา... วันนี้หญิงสาวมีนัดออกไปทานข้าวกับพี่วีตอนเที่ยง เขาจะมารับประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งซึ่งเธอได้ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ไว้แล้ว และมีการแจ้งล่วงหน้าไว้ด้วยว่าห้ามบอกพี่ธีเด็ดขาดซึ่งท่านก็เข้าใจเป็นอย่างดี "แล้วตาวีจะมากี่โมงลูก" "เดี๋ยวก็มาแล้วค่ะ คุณแม่ห้ามบอกพี่ธีเด็ดขาดนะคะไม่อย่างนั้นโวยวายไม่เลิกดีน่าขี้เกียจฟังค่ะ" "น่าสงสารจะมีแฟนทั้งทีพี่ชายก็คอยขัดขวาง" คุณพ่อเอ่ยแซวขำๆ ดีน่าตาโตก่อนจะรีบแก้ตัวพัลวัน "ไม่ใช่แฟนนะคะ ดีน่าแค่อนุญาตให้พี่เขาจีบได้เฉยๆ ยังไม่ได้ตกลงเป็นอะไรกันเลยค่ะ คุณพ่อพูดอะไรเนี่ยหนูเสียหายหมด" หญิงสาวหน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้ามองไปต่ำอย่างรู้สึกแปลก ปกติเคยคุยกับผู้ชายที่ไหนล่ะพอมีก็ต้องโดนแซวเป็นธรรมดาแหละ "ออกไปกับเขาแทบทุกวัน ไม่ชอบจริงดิ" "คุณพ่อ! หนูก็แค่เบื่อบ้านเฉยๆ อีกอย่างดีน่าก็เห็นพี่วีมาหลายปีเขาก็นิสัยไม่ได้แย่อะไรไว้ใจได้ด้วย หนูไม่ได้ไปกับคนอื่นมั่วๆซะหน่อย ว่าแต่คุณพ่อคุณแม่คิดว่าพี่เขาเป็นยังไงคะ" ดีน่าเอ่ยถามทั้งสองคนอย่างขอความเห็น อย่างน้อยถ้าพวกท่านเห็นว่าเขาไม่ดีตรงไหนเธออาจจะพิจารณาดูอีกที ทั้งสองคนหันไปมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมา "เท่าที่รู้จักคือทำงานเก่ง นิสัยลุยๆคล้ายพี่เรานั่นแหละ ชอบพูดชอบคุยเวลามาที่บ้านก็น่ารักนะรายนั้น พ่อก็ไม่เห็นว่าเขาจะไม่ดีตรงไหน" "แม่ก็คิดว่าตาวีเขาก็ดีนะ แต่พี่ชายเราเขาคบหากันมาคงมีอะไรที่เราไม่รู้ล่ะมั่ง" ดีน่าพยักหน้าอย่างพอเข้าใจ เธอบอกแล้วไงว่าจะไม่เก็บอดีตมาใส่ใจ ถ้าปัจจุบันเขาน่ารักและดีกับเธอ เธอก็จะลองเปิดใจคบหากับเขาดูยังไงตอนนี้เธอก็ไม่มีใครอยู่แล้ว "คุณวีมาค่ะ" "ให้เข้ามาสิ" ชายหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมของฝากมากมาย เขาวางลงบนโต๊ะก่อนจะยกมือทักทายผู้ใหญ่ก่อนเป็นอันดับแรก "สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่" "ไหว้พระเถอะลูก มารับน้องไปทานข้าวเหรอ" "ครับคุณแม่ ผมมาขออนุญาตพาออกไปข้างนอกนะครับ แล้วคงจะพาออกไปบ่อยๆ" เขาอมยิ้มหันไปมองหญิงสาว ดีน่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยให้เขาคุยกับพ่อแม่ของเธอไปอย่างน้อยเขายังรู้จักเข้าทางผู้ใหญ่ ซึ่งถือว่าให้เกียรติเธออยู่ "ตามใจเถอะโตๆกันแล้ว แม่กับพ่อจะไม่พูดเรื่องเราสองคนให้ตาธีฟังนะ อนาคตถ้าตกลงยังไงกันก็ควรบอกพี่ชายด้วย พ่อกับแม่ไม่ว่าอะไร ตาวีแม่ก็เห็นมานานไว้ใจได้" "ครับ ผมจะไม่ทำให้น้องเสื่อมเสียเด็ดขาดไม่ต้องกังวลนะครับ" เขาเอ่ยออกมาเสียงจริงจัง เขาแค่อยากทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง จะจีบลูกก็ต้องเข้าทางผู้ใหญ่ ดีกว่าแอบไปด้วยกันถ้าเกิดอะไรขึ้นมาตัวดีน่าเองที่จะเสียหาย "ไปเถอะรีบไป สายแล้ว" "งั้นหนูไปก่อนนะคะ" "จ้ะ" "ผมลานะครับ นี่ของฝากจากคุณพ่อผมครับ พอดีท่านไปญี่ปุ่นมาเพิ่งกลับมาวันก่อน ยังไงผมจะพาน้องมาส่งนะครับ" ทั้งสองท่านพยักหน้ารับทราบ เขาลุกขึ้นเดินไปพร้อมกับหญิงสาวก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที เมื่อมาถึงที่ห้างสรรพสินค้าทั้งสองคนก็พากันไปหาของอร่อยทานก่อน เขารู้ใจหญิงสาวอยู่แล้วแต่ก็ยังอยากให้เธอเลือกเองเผื่ออยากกินอย่างอื่นบ้าง "เลือกร้านค่ะกินอะไรดี" "อาหารญี่ปุ่นมั้ยคะ" "เอาสิ งั้นร้านนี้แล้วกัน" เขายื่นมือไปกุมมือหญิงสาวไว้ก่อนจะพาเดินไปตามทาง ดีน่ามองมือของเขาที่จะลงเธอไว้ก็เผลอยิ้มออกมาแต่เธอกลัวเขาเห็นจึงเบือนหน้าหนีไปอีกทาง มองนั่นนี่ไปเรื่อยๆ "มีร้านขนมเปิดใหม่ด้วย" หญิงสาวหันไปมองตามที่เขาชี้ เป็นขนมนำเข้ามาจากต่างประเทศและเธอชอบทานด้วย "ดีน่าชอบกินเดี๋ยวเรามาซื้อกันดีกว่า" หญิงสาวยิ้มออกมาแก้มปริ ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะพาเธอเข้าไปในร้านอาหารและช่วยกันสั่งของที่ชอบมากมายหลายอย่าง สองคนนั่งคุยกันไปทานอาหารด้วยกันไปอย่างเพลิดเพลิน เขาตัดนั่นนี่ให้หญิงสาวอย่างเอาใจ "พี่รู้ว่าหนูชอบกินปลาดิบ" "รู้ดีกว่าดีน่าอีก นี่พี่มาแอบใต้เตียงป่ะเนี่ย" เธอเอ่ยออกมาขำๆ ทั้งสองคนใช้เวลาทานข้าวด้วยกันเกือบชั่วโมงก่อนจะเดินออกมาซื้อกาแฟแล้วเดินเล่นไปโดยรอบห้าง "ดูหนังมั้ยคะหนูน้อย" "ก็ได้นะคะ ว่าแต่พี่วีไม่มีงานทำเหรอถ้าไม่ว่างก็กลับไปทำงานก่อนก็ได้นะคะ ไว้วันอื่นก็ได้" เธอไม่ได้อยากดูอะไรขนาดนั้น อีกอย่างนี่มันก็เป็นวันธรรมดา เธอกลัวว่าเขาจะมีงานแต่ต้องมาพาเธอออกไปนั่นนี่จะเสียงานเปล่าๆ "ว่างค่ะ ช่วงนี้ไม่มีอะไรมากหรอก งั้นไปดูหนังกันดีกว่าเดี๋ยวพี่ไปห้องน้ำแป๊บหนูนั่งรอตรงนี้นะ" "ค่ะ" ดีน่านั่งลงตรงม้านั่งระหว่างรอชายหนุ่มไปเข้าห้องน้ำ เธอหยิบโทรศัพท์มากดเล่นก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเรียก "ดีน่า น้องมาเที่ยวเหรอ" เธอเงยหน้าขึ้นไปมองตามเสียงก่อนจะตาโตเมื่อเจอพี่ธีมากับน้ำหวานเพื่อนสนิทของเธอ "พี่ธี! น้ำหวาน! มาได้ยังไงกันเนี่ย" ดีน่าตกใจมากที่มันเป็นความซวยที่มาเจอพี่ชายในตอนนี้ ถ้าพี่วีออกห้องน้ำแล้วมาเจอกันความแตกแน่นอน เอาไงดีเนี่ย "ทำไมต้องตกใจอะไรขนาดนั้น พี่พาเมียมากินข้าวเที่ยงไง นี่ก็เสร็จแล้วกำลังจะกลับบริษัท แล้วเรามากับใครทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียว" ธีระภัทรหันไปมองซ้ายมองขวาอย่างสงสัย ปกติน้องสาวเขาต้องมากับแม่หรือไม่ก็เพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่น้ำหวาน "มาคนเดียวค่ะ" "งั้นเหรอ กลับด้วยกันมั้ยเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้าน" ดีน่าอึกอักอย่างไม่รู้จะตอบยังไง น้ำหวานเห็นสีหน้าของเพื่อนก็พอจะรู้ว่าเธอน่าจะมากับใครซักคนแต่ไม่อยากบอกพี่ชาย น้ำหวานหันไปเจอพี่วีที่กำลังเดินมาเธอถึงรู้ว่าทั้งสองคนมาด้วยกันแน่ๆเพราะท่าทีของเพื่อนคือรนมาก "พี่ธีคะน้ำหวานอยากกินกาแฟอ่ะ" "หืม.. กาแฟเหรอจะกินตอนนี้เลยเหรอคะ" "ใช่ค่ะ ไปซื้อให้หน่อยเดี๋ยวน้ำหวานรอตรงนี้นะคะ" ธีระภัทรมองคนรักอย่างงุนงงแต่ก็ไม่อยากขัดใจก็เลยหันหลังเดินตรงไปยังร้านกาแฟ ซักพักวีเดินเข้ามาหาดีน่าก่อนจะแปลกใจเมื่อเจอน้ำหวานอยู่ด้วย "อ่าวน้องน้ำหวานมาได้ยังไงครับ" "ว่าแล้วเชียวมากับพี่วีจริงด้วย พี่ธีรู้ระวังไว้เลยนะคะทั้งสองคน" วีหันไปมองดีน่าอย่างแปลกใจ และยังงงกับคำพูดของน้ำหวานอยู่ "เกิดอะไรขึ้นเหรอ.. พี่งงไปหมดแล้ว" "พี่ธีมาทานข้าวที่ห้างค่ะ มากับน้ำหวานเนี่ยแหละโชคดีที่น้ำหวานไล่ให้ไปซื้อกาแฟก็เลยไม่เจอกัน" "ฉิบหายมั้ยล่ะ งั้นเรากลับดีมั้ย" ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างลังเล น้ำหวานเห็นทั้งสองคนก็ยิ้มออกมาทันที "พี่ธีมีประชุมตอนบ่ายค่ะ เดี๋ยวน้ำหวานพากลับเองทั้งสองคนรีบไปเถอะค่ะ" "งั้นไปดูหนังดีกว่า ยังไงพี่ขอบคุณนะน้ำหวานที่ช่วยเอาไว้" น้ำหวานพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะไล่ให้ทั้งสองคนรีบออกไปจากตรงนี้ เพราะถ้าพี่ธีมาจะวุ่นวายไปใหญ่ "รีบไปเถอะค่ะ" วีดึงหญิงสาวให้ตามไปอย่างรวดเร็ว เขาพาเธอตรงไปยังโรงหนังรีบซื้อตั๋วและขนมหลายอย่างก่อนจะเข้าไปอยู่ข้างใน แบบนี้คงไม่เจอกันแล้ว "เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ เฮ้อ!" ดีน่าเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงโล่งอก วียื่นมือไปหยีผมเธอเล่นก่อนจะหลุดขำออกมา "ถึงจะเจอกันแล้วขัดขวางพี่ก็จะไม่ยอมถอยอีกแล้วนะ พี่ยอมมานานละแล้วจะไม่ยอมอีก" ดีน่าหันไปมองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา "ระวังโดยตัดเพื่อนนะ" "ตัดไปสิ อนาคตพี่ต้องอยู่กับแม่ของลูกไม่ใช่เพื่อนซะหน่อย จริงป่ะ" เขายื่นมือไปเกลี่ยปอยผมให้หญิงสาวอย่างแผ่วเบา ดีน่าสะดุ้งเล็กน้อยใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายแต่ก็ยอมให้เขาทำแบบนั้นไม่ได้ขยับหนีไปไหน "ทำไมหนูน่ารักจัง" "ปากหวาน หยอดเก่ง นี่ไม่แปลกใจเลยมีคนพูดว่าพี่วีเจ้าชู้อ่ะ ดูคำพูดคำจาก็รู้แล้ว" เขายิ้มออกมาก่อนจะส่งแก้วน้ำไปให้หญิงสาว เธอรับมาไว้ในมือก่อนจะดูดกลืนแล้วเบนสายตาไปดูหน้าจอ "พี่หยอดหนูคนเดียวนะ สาบานเลย" "ไม่เชื่อหรอก ผู้ชายกะล่อน!" ดีน่าเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปสนใจหนังตรงหน้าต่อ เขายิ้มออกมาอย่างขำขันก่อนจะเอาป๊อปคอร์นป้อนหญิงสาวถึงปาก เธอมองอย่างลังเลแต่ก็ยอมกินแต่โดยดี "พี่เสกคาถาใส่ไปด้วย ให้ดีน่ารักและหลงพี่ไวๆ" "คนบ้า! ไม่รักไม่หลงง่ายๆหรอก รอไปเถอะ ชิ!" เขาอมยิ้มก่อนจะป้อนเธออีกอย่างแกล้งหยอก หนังอะไรเขาไม่ได้ดูเลยด้วยซ้ำ เพราะเอาแต่แกล้งหยอกหญิงสาวตลอดทั้งเรื่องจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนังเรื่องนี้จบแบบไหน "ดีน่าดูหนังไม่รู้เรื่องแล้ว" "ดูพี่แทนดีกว่า น่าสนใจกว่าเยอะ" "นั่งนิ่งๆสิคะพี่วี! โอ๊ย ทำไมดื้อเนี่ย" "อ่ะป้อนๆ อ้าปากๆ" ดีน่าถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ตกลงว่าชวนมาดูหนังแต่ไม่ดูหนัง เอาแต่ดูเธอเนี่ย เฮ้อ! เขานี่มันสุดยอดไปเลย...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม