ไม่สิ้นไร้เสน่หา

ไม่โกรธ

ตอนที่15 ไม่โกรธ

“คอไปโดนอะไรมาวะ” รัชชานนท์ยกมือขึ้นสัมผัสต้นคอตัวเองหลังเพื่อนตาดีมองเห็นสิ่งที่เขากำลังซ่อนมันจากสายตาของน้ำค้าง ตอนนี้เลยได้หลีกเลี่ยงไม่ไปเจอเธอ

“มันส์จัดเลยสิมึง ล่อคนไหนเข้าไปล่ะคราวนี้”

“อยากรู้ไปทำไม”

“หวังว่าจะไม่ใช่คุณเมียน้อยของพ่อมึงหรอกนะ” ชายหนุ่มปล่อยให้เพื่อนคิดเองก่อนจะทิ้งแผ่นหลังกับเก้าอี้บุนวมอย่างดีของผับหรู สมาร์ทโฟนของเขากำลังมีข้อความตัดพ้อจากน้ำค้างต่าง ๆ นานาแต่เพราะรู้ว่าเธอไม่เคยโกรธเขาจึงปล่อยทิ้งไม่คิดจะหยิบมันขึ้นมาอ่าน

“พี่เรย์ นั่งด้วยได้มั้ยคะ”

“น้องจ๋า นั่งกันตั้งสามคนทำไมถามไอ้เรย์คนเดียวล่ะ”

“เพราะพี่เรย์คือเป้าหมายของจ๋านี่คะ” เธอคือหญิงสาวที่เขาเกือบจะนอนด้วยที่บ้านหลังนั้นแต่โดนเขาปล่อยทิ้งกลางทางไปวุ่นวายกับพระพายแทน เธอมองหน้าเขารอคำตอบเพราะเก้าอี้ที่เขานั่งไม่มีพื้นที่มากพอ ถ้าจะนั่งทีเดียวที่นั่งได้ก็คือบนหน้าตักน