ตอนที่13 แบ่งเบาเวรกรรม
สองสาวกลายเป็นเพื่อนที่เริ่มสนิทโดยปริยาย ชุติมาเป็นคนเปิดเผยในทุก ๆ เรื่อง ส่วนพระพายมีหลายเรื่องที่ยังซ่อนเร้นแต่ก็เข้ากันได้ดี
“ช่วงนี้รายได้ฉันลดลงไปเยอะเลยแหละ ไอ้ป๋าของฉันโดนเมียจับได้ซะแล้ว เซ็ง”
“แล้วเมียเขาไม่มาโวยวายกับเธอเหรอ”
“ไม่รู้ว่าเป็นฉันน่ะสิ ถ้ารู้ฉันคงโดนฆ่าตายหมกป่า” สองสาวกระซิบคุยกันในห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เรื่องราวของชุติมาฟังดูน่าตื่นเต้น โลดโผน ผิดกับชีวิตของพระพายที่เหมือนดอกไม้เพิ่งได้เบ่งบานไม่นานมานี้เอง
ตืด ตืด
“อุ้ย พี่ตะวันโทรตามเดี๋ยวมานะ” จบคำบอกเล่าพระพายก็ถูกทิ้งให้นั่งอยู่คนเดียวในบริเวณที่ไม่มีใครอีกแม้แต่คนเดียว ก่อนที่เสียงสั่นของมือถือบนโต๊ะจะเรียกสายตาให้หลุบมองแต่ก็ไม่คิดจะรับสายมัน
พี่พิม
ไม่ได้โกรธ แค่น้อยใจที่พี่สาวเลือกให้เธอถอยห่างออกมา ก็พอเข้าใจกับสิ่งที่พี่สาวต้องสูญเสียมันไปแล้ว ‘ไม่อยากให้เสียเปล่า
