ตอนที่20 เหมือนดูดี
ชายหนุ่มกลับมาที่คอนโดก็เจอน้ำค้างนั่งรออยู่กลางห้อง เขาลอบถอนหายใจเพราะยังไม่อยากเจอเธอในตอนนี้ แต่ไหน ๆ ก็เจอแล้ว...
“ไม่คิดจะแคร์กันเลยเหรอเรย์ถึงได้ปล่อยเวลาให้ข้ามคืนมาขนาดนี้”
“เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบให้เข้ามาถ้าไม่บอกก่อน”
“เรย์!”
“อย่าเสียงดัง”
“ทำไม มันเป็นเมียน้อยของพ่อเรย์ไม่ใช่เหรอ”
“พูดเรื่องของเราเลยดีกว่าน้ำค้าง” หญิงสาวใจสั่นหวิวทั้งที่ควรจะเป็นเขากลัวเสียเธอไปแต่กลับตาลปัตรไปกันหมด
“เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะ”
“ไม่นะเรย์! พูดอะไรออกมารู้ตัวมั้ย”
“รู้ เธอจะได้ไม่ต้องมาตามระแวงฉันแบบนี้ไง”
“น้ำอยู่แบบนี้ก็ได้แค่เราไม่เลิกกัน... นะเรย์” หญิงสาวคว้าข้อมือทั้งสองข้างมาจับไว้แน่นพร้อมกับออกแรงเขย่าให้เขามีสติ แต่เขาก็เย็นชากับน้ำตาของเธอเกินไป
“ทำไม แต่ก่อนเรย์ไม่เห็นบอกเลิกน้ำแบบนี้”
“เรย์... ฮึกก รักมันหรือไง”
“ไม่ ฉันแค่ไม่อยา
