ตอนที่ 8 สายของวันนี้รดารินยืนตากผ้าอยู่บริเวณหน้าบ้าน เสียงของขจรที่พึ่งออกไปทำงานและจิตตราเมียสาวก็เดินออกมาส่ง....ทั้งสองคือเจ้าของเสียงครวญครางเมื่อคืนนี้ เพราะห้องเช่าอยู่ติดกันกับรดาริน เสียงที่ทำให้เธอและเหมยลี่ไม่อาจข่มตาให้หลับได้ ขจรเป็นคนขับรถส่งสินค้าไปต่างจังหวัดส่วนจิตราทำงานห้องอาหาร ทั้งสองอยู่ในวัยหนุ่มสาวแต่ก็ทำงานหนักด้วยกันทั้งคู่ นดารินมองดูคนทั้งสองแล้วอดยิ้มในใจไม่ได้ หม้ายสาวกำลังเดินออกไปหาซื้อน้ำยาซักผ้าที่แถวร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน ซึ่งเป็นร้านของอาแป๊ะ และการที่เธอกับลูกมาอยู่ในชุมชนแบบนี้ ก็มีอะไรหลายๆ อย่างที่เธอและลูกไม่เคยรู้และสัมผัส การนินทาการเสียดสี การด่าทอของเพื่อนบ้าน รดารินกับเหมยลี่ก็ได้เรียนรู้และปรับตัวตามไปด้วย ที่ร้านค้าเพื่อนห้องเช่าที่อยู่ถัดจากห้องของจิตตราไป เธอมีชื่อเล่นว่าหมี่เป็นนักศึกษาที่มาอยู่หอพักแถวนี้ หมี่เป็นลูกค้าซักรีดของรดาริ