รอยรักพญามาร

ตอนที่ 6

เสียงหน้าห้องปลุกให้ร่างบางที่กำลังซบหน้าสะอื้นเงยหน้าขึ้น ร่างที่อ่อนระโหยโรยแรงเพราะพิษรักของเขาและการที่ ไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องค่อยๆ พยุงกายคืบคลานมาหน้าประตู ด้วยหวังว่าจะมีใครสักคนช่วยเธอให้พ้นจากนรกนี้เสียที

ปัง! ปัง!

เธอทุบประตูและพยายามเปล่งเสียงร้องออกมาเท่าที่จะทำได้

“ช่วยด้วย... ช่วยฉันด้วย”เสียงแผ่วเบาพยายามเปล่งออกไป

เอมม่าชะงักงันเมื่อได้ยินเสียงทุบประตู และเสียงผู้หญิงกำลังร้องขอความช่วยเหลือ เธอมองหน้าบอดี้การ์ดหน้าห้องด้วยความไม่พอใจ

“ใครอยู่ในห้อง!”เอมม่าถามสีหน้าไม่พอใจ

“พวกผมตอบไม่ได้ครับ”

“ถอยออกไป ฉันจะเข้าไปดู!”

“ไม่ได้ครับ!”

ร่างอวบอัดพยายามผลักบอดี้การ์ดออก แล้วเอื้อมมือหมายจะคว้าลูกบิดประตูเพื่อเปิดออกดูว่าใครกันที่อาจหาญมาอยู่ในห้องนี้ แต่กลับถูกลูกน้องของคู่หมั้นขวางไว้ไม่ให้เธอทำได้สำเร็จตามความต้องการ

“ถอยไปซะ ถ้าไม่อยากโดนไล่ออก!”เอมม่าสั่งเสียงดัง

“ถ้าพวกแกถอย ฉันจะไล่พวกแกออก!”ลุคส์สั่งเสียงกร้าว

เอมม่าหันควับไปหาเจ้าของเสียง กัดฟันแน่นด้วยความโกรธเดินไปหาเขา ง้างมือขึ้นหมายจะฟาดมันลงบนใบหน้า แต่เขากลับคว้าข้อมือเธอไว้และจ้องมองด้วยความไม่พอใจ

“อย่าคิดจะทำแบบนี้กับผมเอมม่า!”

เจ้าของร่างอวบอัดจ้องมองเขานิ่งงันแล้วชักมือตนเองกลับมา ดวงตาเรื่อไปด้วยน้ำใสๆ รู้สึกคับแค้นใจ เขาไม่เคยมีท่าทีแสดงออกว่ารักเธอเลยสักครั้ง ไม่เคยพูดจาหวานหูไม่เคยเอาใจใส่หรือดูแลเหมือนคนรักทั่วไป

“ผู้หญิงในห้องนั้นเป็นใคร!”เธอถามเขาเสียงสั่น

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้!”

“ทำไมเอมม่าจะรู้ไม่ได้ในเมื่อเอมม่าเป็นคู่หมั้นของคุณนะลุคส์!”

“คู่หมั้นก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งเรื่องส่วนตัวของผม คุณควรจะรู้จุดยืนของตัวเองนะเอมม่า!”

หญิงสาวจ้องมองเขาด้วยความเสียใจ มืออวบยกขึ้นปิดใบหน้าแล้วสะอื้นออกมา เธอรักเขา แต่ทำไมเขาต้องทำเย็นชากับเธอแบบนี้ เธอมาหา มานอนกับเขา แต่เขาก็ต้องการแค่เพียงร่างกายของเท่านั้น ไม่เคยแม้กระทั้งพูดจาดีๆ หรือให้เกียรติกันเลย แม้แต่ครั้งเดียว

“แล้วคุณหมั้นกับเอมม่าทำไมคะลุคส์!”

“เพราะคุณเป็นลูกสาวของ อัลเบิร์ด แคลอไรน์”เขาตอบเสียงเรียบสีหน้าไม่ยินดียินร้าย

“ทำไมคุณใจร้ายแบบนี้ ฮือๆๆๆ”

เขาไม่เคยรักผู้หญิงคนนี้ แค่ต้องการชื่อเสียงของตระกูลของเธอเท่านั้น ทุกอย่างที่ทำเพื่อธุรกิจ ที่เขาต้องฆ่าฟันแย่งชิงกับพี่น้องต่างมารดาในตระกูลมา ชีวิตของเขาเผชิญหน้ากับเรื่องเลวร้ายมามาก กว่าจะมีวันนี้และคนอย่างเขาไม่มีทางเสียเหลี่ยมใคร และไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถมัดใจเขาได้

เขาเกลียดพ่อ! พ่อเป็นสาเหตุทำให้แม่ต้องตาย... ตระกูลอัลเบอร์ทีนต่างแก่งแย่งชิงดีเพื่อให้ได้สมบัติมหาศาลที่บิดาของเขาเป็นคนสืบทอดมาจากปู่และย่าอีกที เขาต้องดิ้นรนเอาตัวรอดจากการถูกผู้หญิงของพ่อพยายามกำจัด กัดฟันทนเพื่อเรียนหนังสือ ศึกษาทุกอย่างและหาทางป้องกันตัวเองไปพลาง พ่อไม่เคยหันมาสนใจหรือคิดจะปกป้องลูกในไส้ตนเองเลยสักครั้ง

บิดาของเขาต้องการให้พี่น้องจัดการกันเอง เพื่อจะได้เห็นว่าใครมีความสามารถมากพอที่จะกุมบังเ**ยนธุรกิจแทน เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องมารดา แต่แล้วก็ทำไม่ได้ เมื่อมารดาต้องจบชีวิตลง ความแค้นของเขาดั่งไฟโหมกระหน่ำ พยายามไต่เต้ากัดฟันเก็บความแค้นไว้ในอกก่อนทะยานขึ้นมาเป็นผู้สืบทอดกิจการที่แท้จริง และเมื่อถึงวันนั้นเขาจัดการคิดบัญชีกับทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของมารดาอย่างสาสม

ตระกูลอัลเบอร์ทีนกลายเป็นที่โจษจันด้านความโหดร้ายในการสืบทอดกิจการ เขาไม่ได้สนใจอะไรอีกวันที่กลับมาแก้แค้น เลือดสีแดงสดไหลนองเต็มพื้น ตำรวจเข้ามาตรวจสอบ ก่อนปิดคดีไปเงียบๆ เพราะเขาใช้อำนาจเงิน

“กลับไปซะเอมม่า!” ลุคส์ออกปากไล่แล้วเดินเข้าห้อง

หญิงสาวมองแผ่นหลังเขาที่หายไปในห้อง ทรุดกายลงกับพื้นปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย โหดร้ายนัก! หัวใจเขาทำด้วยอะไรถึงได้ไม่มีแม้แต่ความปราณี

ทันทีที่ได้ยินเสียงลูกบิดหน้าประตูห้องปรางค์ปรียารีบลุกขึ้นและถอยหนีจนชิดผนังห้องด้วยความกลัว และเมื่อเห็นเขาหัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากร่าง กายเธอกำลังสั่นสะท้านออกมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเวลานี้เขากำลังยืนจ้องมองเธออยู่

ดวงตาสีน้ำทะเลกวาดมองไปทุกสัดส่วนที่แอบซ่อนอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา ร่างสูงใหญ่ยังคงเดินเข้าหาเธออย่างต่อเนื่อง แม้ว่าอีกฝ่ายพยายามหนีและสอดส่ายสายตาหาทางเอาตัวรอด

“เธอพยายามร้องให้คนช่วยอย่างนั้นหรือ?”เขาถามในขณะที่กำลังถอดสูทและเกาะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก

ริมฝีปากบางสั่นระริก กายสาวเริ่มสั่นสะท้านด้วยความกลัว พิษรักที่เขามอบให้ยังคงฝังตรึงอยู่ในร่าง รับไม่ได้อีกแล้ว ใบหน้าเรียวสวยเริ่มซีดเผือด น้ำตากำลังไหลออกมาอาบแก้ม เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร

ชายหนุ่มชะงักเมื่อปลายเท้าของเขาสะดุดเข้ากับถาดอาหารที่ยังมีอาหารอยู่ครบไม่ได้พร่อง แม้แต่นิดเดียว ตวัดสายตาจ้องคนตัวเล็ก

“ทำไมไม่กินอะไร อยากตายหรือไง!”

“ใช่! ฉันอยากตาย”เธอตอบเขาน้ำตาคลอ

“ฉันไม่ให้เธอตายง่ายๆ หรอก เธอต้องอยู่กับฉันจนกว่าจะเปิดปากว่าลุงเธอมันอยู่ที่ไหน!”เขาตวาด

ร่างบางสะดุ้งทันทีที่ได้ยินเสียงตวาดกร้าว เขาก้าวฉับๆ ไม่กี่ก้าวก็ถึงตัว มือกระชากร่างบางเข้าหาแล้วโอบรัดแนบชิดกายแกร่ง

 “อย่าทำอะไรฉันเลย พอแล้ว! ฉันเจ็บแล้ว!”หญิงสาวร้องลั่นออกมาดิ้นรนทุบตีเพื่อให้เขาปล่อย