เมื่อทั้งสามกลับมาถึงบ้านพักตากอากาศในตอนเย็นวันเดียวกันนั้น อาวุธก็ได้สั่งให้แม่บ้านที่ชื่อวิไลมาอยู่เป็นเพื่อนกับลดา เพราะต้องการออกไปย่ำราตรีกับโดมินิคสองคน และได้กำชับให้วิไลดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิดแบบไม่ให้คลาดสายตา
“คุณลดาทานข้าวต้มกุ้งร้อนๆ นี่สิคะ ป้าทำมาเองรับรองว่าอร่อยจนคุณลดาต้องทานขอเพิ่มแน่ๆ ค่ะ”
นางวิไลคะยั้นคะยอให้นายสาวผู้มีร่างกายผอมบางราวจะปลิวลมได้ ทานอาหารซึ่งตัวเองตระเตรียมมาให้แก่เธอเป็นพิเศษอย่างสุดฝีมือ
“ป้าคะ ลดาแพ้กุ้งขอโทษด้วยนะคะ.. เอ่อ แล้วก็น้ำส้มคั้นนี่พึ่งทำวันนี้ใช่ไหมคะ ?”
คนป่วยแกล้งปดเรื่องแพ้กุ้ง เพราะเธอต้องการไล่แม่บ้านทางอ้อม เพื่อจะได้ฉวยโอกาสแอบย่องไปค้นหาหลักฐานในช่วงที่อาวุธและโดมินิคออกไปข้างนอก ส่วนเรื่องน้ำส้มคั้นเธอยังนึกขยาดถึงสรรพคุณของมันตอนเมื่อวานซืน
“น้ำส้มเหยือกนี้ป้าก็พึ่งคั้นค่ะ คุณลดาอยากทานโจ๊กหมูแทนไหมคะ ป้าจะได้ไปเอามาให้ใหม
