love is cat's 15
“พี่จะออกไปข้างนอกนะคะ มื้อเย็นทำเองได้ไหมหรือจะสั่งก็ได้” บอกกับน้องชายพร้อมกับวางถาดอาหารลงบนริมโต๊ะด้านหนึ่งที่ว่างอยู่ พื้นที่บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ของน้อง มันดูเยอะมากกว่าอุปกรณ์ที่ฉันใช้ถ่ายงานเสียอีก
“สั่งดีกว่าครับ แล้วพี่จะไปไหน?”
“เอามื้อเย็นไปให้คุณหมอ”
“อ๋อ ห้ามกลับดึกนะครับ”
“รู้แล้วค่ะ ไปอาบน้ำก่อน กินข้าวด้วยนะ”
“ครับพี่”
เมื่อกลับเข้ามาที่ห้องนอนก็เจอวิปครีมวิ่งผ่านนำหน้าเข้าไป ส่องดูนั่นนี่ไปเรื่อยตามประสาแมวขี้สงสัย ละความสงสัยจากแมวตัวเล็กก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนชุดเตรียมเอามื้อเย็นออกไปให้ใครบางคน ที่วันนี้ทั้งวันมีส่งข้อความมาแค่ตอนเที่ยงจากนั้นก็เงียบไปเลย คงจะงานยุ่งนั่นแหละ
ก่อนออกจากบ้านก็เทอาหารให้เด็ก ๆ เป็นปกติ ส่วนกระบะทรายฉันจัดการเก็บและทำความสะอาดตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ
เดินทางจากบ้านไปโรงพยาบาลที่คุณหมอปริญทำง
