ผมคือใคร

1230 คำ
“งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวหนูมาจะเบื่อพี่ใหญ่เสียก่อน ไม่ยอมมาเรียนเต้นรำกับพี่อีก พี่ใหญ่คงเสียใจแย่เลย” เขาพูดเอาอกเอาใจ กษิมาช่างน่ารัก เป็นคนว่านอนสอนง่าย เธอกระพุ่มมือน้อย ๆ ขึ้นประกบกัน แล้วก้มหัวลงกิริยาชดช้อย “ขอบคุณมากเลยค่ะ พี่ใหญ่ ที่เสียเวลามาสอนหนูมาเต้นรำ” เธอทำตามที่สวยสอนเมื่อตอนกลางวันว่า ถ้าใครทำอะไรให้ต้องรู้จักยกมือไหว้ขอบคุณ การิน ยกมือหนา ๆ ขยี้ลงบนผมเธอเบา ๆ แล้วเดินไปปิดเครื่องเสียง แล้วจับมือเธอเดินออกมาจากเรือนหลังใหญ่ เมื่อเดินไปถึงหน้าเรือนนอนของกษิมา ชายตัวโตสูงใหญ่กว่า เอ่ยขออะไรจากหนูน้อย “หนูมารู้ไหม ว่าถ้าพี่ใหญ่ทำดีกับหนูมา หนูมาควรจะทำอะไรให้พี่ใหญ่บ้าง” หนูน้อยส่ายหน้าไปมาปฏิเสธว่าเธอไม่รู้ บุรุษหนุ่มผู้หน้าตาหล่อเหลา คิ้วดกทรุดตัวนั่งลงตรงหน้า แล้วเอียงหน้า ชี้นิ้วลงไปบนแก้มของตนเอง “อะไรคะ พี่ใหญ่” หนูน้อยถามด้วยความไร้เดียงสา “หอมให้รางวัลพี่ใหญ่สิครับ” พูดจบยกยิ้มให้กษิมา เด็กน้อยก้มหน้าลง และจรดจมูกลงบนแก้มสาก ๆ ของพี่ใหญ่ แล้วกล่าวขอบคุณเขา อย่างไม่ลังเล “ขอบคุณมากค่ะ” แล้วเธอก็เดินหันหลังกลับเข้าไปในเรือน ก่อนจะปิดประตู ยังหันหน้ามายกมือโบกสะบัดให้พี่ใหญ่ของเธออีกด้วย การินยกมือของตัวเองขึ้นสูดดมเก็บกลิ่นหอมที่ยังติดตรึงอยู่บนฝ่ามือ ความกำหนัดหยัดตัวแข็งขืนอยู่เต็มกางเกงแทบปริ เขาเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่ที่ปากซอย แล้วขึ้นรถไปยังสถานที่ที่คุ้นเคยเมื่อยามที่ร่างกายต้องการความสุขสม   เสียงเพลงที่กระหึ่มในผับชื่อดังใจกลางกรุง “เล็กตามมา” เสียงพี่กลางเรียกน้องชายคนเล็กของคฤหาสน์ส่าภูติเทพให้เดินตาม คุณเล็กหาได้ยินไม่ เพียงแต่ดูกิริยาที่พี่ชายยกมือและกระดิกนิ้วชี้ให้น้องชายเดินตาม และปากที่เห็นเผยอพูดแต่ไม่ได้ยินเสียง พี่ชายคนกลางเดินนำน้องเล็กเข้าไปถึงด้านในตัวอาคารปีกขวาติดเกือบหน้าเวที นักร้องกำลังแสดงสดอยู่ข้างบน และมีทั้งหญิงชายกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกันอยู่ตามโต๊ะต่าง ๆ แบบเมามันและปากก็ตะโกนร้องเพลงตามนักร้องกันอย่างสนุกสนาน “รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ” เสียงบริกรหนุ่มถาม เมื่อพาพวกเขามานั่งอยู่บนโซนวีไอพี บนโซฟาสีแดงเพลิงตัวยาวใหญ่ในห้องนั้นเอ่ยถาม “เหมือนเดิม แต่วันนี้จัดเครื่องดื่มแรง ๆ พิเศษ ๆ มาให้สามแก้วนะ” เสียงพี่กลางบอกกับบริกรหนุ่ม และเป็นที่รู้ใจกันเป็นอย่างดี บริกรรีบเดินออกไปจัดหามาให้ตามความประสงค์ มีกลุ่มผู้หญิงกำลังจับกลุ่มคุยกัน ทั้งชี้นิ้วและหันมามองยังที่สองคนนั่งอยู่ พี่กลางยกมือโบกทักพวกหล่อนไปเล็กน้อย สาว ๆ ถึงกับกรี๊ด และหันหน้าเข้ากลุ่มส่งเสียงพูดคุยและหัวเราะกันออกมา บริกรหนุ่มเดินเข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มชุดใหญ่ตามที่คุณกลางสั่งเป็นประจำ และมีเครื่องดื่มพิเศษที่จัดตามคำร้องขอของเขามาด้วย เครื่องดื่มสีฟ้าสดใส แต่ข้างในเป็นที่รู้กัน ดื่มแล้วชายหนุ่มจะรู้สึกคึกเป็นพิเศษ “อ้าว ชนกันหน่อยนายเล็ก” เสียงพี่กลางบอกน้องชาย แล้วยกแก้วยื่นตรงมาที่เขา พร้อมยกแก้วของตัวเองขึ้นมากระทบเมื่อน้องเล็กรับแก้วเครื่องดื่มของตนเองไปแล้ว “เป็นไงรสชาติ พอดื่มได้ไหม” เขาพูด และหัวเราะที่น้องชายทำหน้าแหย ๆ ออกมาเมื่อเครื่องดื่มผ่านลงไปในคอ “ลูกผู้ชายหัดเอาไว้ เดี๋ยวจะน้อยหน้าผู้หญิงข้างล่างนั้น เสียเชิงชายหมด” เสียงพี่กลางสอนน้องชาย ก่อนจะชี้ลงไปยังกลุ่มสุภาพสตรีสามคนที่ส่งสายตาเมียงมองยังพวกเขาเป็นระยะ “คนนั้นน่ารักไหม” เขาถามน้องชาย และชี้นิ้วไปยังผู้หญิงสูงขาวผมยาว ใส่ชุดกระโปรงสายเดี่ยวสีขาวรัดแน่นจนเห็นสัดส่วนนูนเว้าชัดเจน เขายกแก้วขึ้นเมื่อเธอผู้นั้นหันมาสบสายตา ฝ่ายหญิงสาวก็ยกแก้วของตัวเองขึ้น เหมือนยอมรับสัมพันธไมตรีจากเขา และส่งยิ้มหวานมาให้ “แกก็ลองมองหาดูสิตาเล็ก คนไหนที่โดนใจแกสักคน” เขาพูดและเริ่มรินเครื่องดื่มสีชาลงในแก้วที่มีน้ำแข็งอยู่ ก่อนจะยกวน ๆ เพื่อให้น้ำแข็งละลาย แล้วยกขึ้นเทลงไปในลำคอ สีหน้าไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกบริกรหนุ่มที่ยืนกุมมือคอยรับคำสั่งอยู่ใกล้ ๆ ให้เข้ามาหา “สั่งเครื่องดื่มไปให้ผู้หญิงโต๊ะนั้นสิ รู้นะว่าเป็นอะไร” เขาบอกและหยิบแบงก์สีม่วงออกมาจากกระเป๋า และยื่นให้ชายหนุ่ม “ทิป เอาไปกินขนม” บริการหนุ่มรีบไหว้รับเงินและยัดมันลงกระเป๋าเสื้อ ก่อนจะเดินออกไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เพื่อทำตามความต้องการของกานดิศ “ผู้หญิงโต๊ะนั้นแหละ สามคนพอดี แกชอบคนไหน เสื้อสีแดง หรือน้องชุดดำ แต่ชุดขาวพี่จองนะ เดี๋ยวพี่ใหญ่ก็คงตามมา” เขาบอกน้องชาย น้องเล็กไม่ตอบ แต่เขาเริ่มรู้สึกมึน นึกสนุกยกแก้วที่บริกรรินไว้ให้ก่อนจะเดินออกไปเข้าปาก รู้สึกร้อน ๆ ออกตามใบหน้าและร่างกายด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แล้วเขาก็เริ่มขยับตัวตามจังหวะเสียงเพลง เมื่อสาว ๆ ทั้งสามคนที่โต๊ะนั้นได้รับเครื่องดื่มจากหนุ่มหล่อ ที่อยู่ในห้องโซนวีไอพี ที่ตอนนี้เปิดกระจกสไลด์ทั้งหมดรับเสียงเพลงและความสนุกทางสายตา และพวกหล่อนรับรู้ได้เลยว่าพวกเขารวย ทั้งสามมองหน้ากัน แล้วตกลงใจย่างเยี่ยงกายเข้ามาที่ในห้องพิเศษวีไอพีของเขา ตามสายตาที่เชิญชวน และรอยยิ้มพิมพ์ใจนั้น “เขาชอบแกแน่ เห็นมองแกไม่วางตา แหม่ม” เสียงเพื่อนสองคนส่งเสียงตะโกนออกมาแข่งกับเสียงเพลงที่กลบเสียงอื่นแทบทั้งหมด “เหรอ แกคิดว่ายังงั้นเหรอแซนดี้ กิ๊บ” หญิงสาวที่ชื่อแหม่มยิ้มพราวสายตาลิงโลดดีใจ ก่อนจะก้าวนำเพื่อน ๆ ไปยังโต๊ะของชายหนุ่ม กลางรีบลุกขึ้น และสะกิดน้องชายให้ลุกขึ้นตาม ก่อนจะส่งมือให้สาวสวยชุดขาวที่เดินนวยนาดเข้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าเขา เธอยื่นมือให้เขาจับ ชายหนุ่มยกมือสวย ๆ นั้นขึ้น จรดจมูกลงบนหลังมือแบบจงใจ เธอถึงกับออกอาการหน้าแดงด้วยความขวยเขิน “ผมกานดิศครับ หรือเรียกกลางก็ได้ครับ” เสียงนุ่มทุ้มกล่าวออกมาจากริมฝีปากแดง ๆ บนหน้าที่ขาวเข้มนั่น 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม