1.เดินทาง
701 คำ
" แม่ค่ะหนูขอไปเถอะนะคะ " เสียงอ้อนของเขมิกาที่กำลังขอร้องคุณแม่ไปฝึกงานที่ทางภาคเหนือของประเทศไทย เพราะเธอเบื่อกรุงเทพเบื่อการรถติดทุกๆวัน
" จะไปทำไมภาคเหนือ ที่กรุงเทพฝึกไม่ได้หรอ แล้วถ้าไปลูกจะไปกับใครเป็นสาวเป็นแส้เดินทางชีวิตคนเดียว " คุณแม่บ่นป่นความเป็นห่วง
" โถ่แม่ค่ะ หนูโตแล้วนะให้หนูไปเถอะนะๆน๊า " เธอขอร้องอ้อนวอนสุดความสามารถ มองหน้าผู้เป็นแม่ปรานจนจะร้องไห้จนในที่สุดคุณแม่ก็ทนไลูกอ้อนไม่ไหว
" เฮ้อ!! ไปก็ไป " คุณแม่ตกลงเพราะที่ผ่านมาเธอไม่เคยทำตัวเหลวไหล
" เย้!ๆๆ ขอบคุณนะคะ รักที่สุดเลย " เธอร้องกระโดดอย่างดีใจ โผล่เข้ากอดผู้เป็นแม่
" แต่ว่า!...ลูกจะต้องโทรหาแม่บ่อยๆเข้าใจไหม? " แม่เอ่ยขอตกลงกับเธอ
" ตกลง! ตกลงค่ะ! " เขมิกาก็ตกลงรับคำอย่างเร็วไว้
เช้าวันต่อมาเขมิกาก็รีบสืบหาข้อมูล ที่พัก ชื่อโรงพยาบาลรักษาสัตว์แพทย์ที่เธอจะไปขอฝึกด้วยหาอยู่นานจนในที่สุดก็ได้เจอ " โรงพยาบาลสัตว์
อุ่นไอรัก " เธอรู้สึกชอบที่นี้ทั้งที่ยังไม่เคยเห็นสถานที่จริงเธอรีบโทรหาทางนู้นแล้วได้ทักส่งราละเอียด เกี่ยวกับการขอการฝึกงาน...จนสุดท้ายก็เสร็จทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี " เขมิกา โชติพานิชย์ " นักศึกษาสัตว์แพทย์สาวปี5 ดีกรีดาวคณะ
ปีนี้อายุ23ปี สาวน้อยหน้าหวาน ตาดุ ใครๆก็ว่าเธอหยิ่งแต่ถว่าความจริงนั้นเธอนั้นติ๋งต๋อง......
จนเวลาผ่านไปถึง3วันวันนี้ก็มาถึงวันที่เธอจะต้องเดินทาง คุณแม่เขมิกาได้ขับรถยนต์มาส่งที่สนามบิน
ณ สนามบิน
" ตึก ตึก ตึก ตึก... " เสียงลากล้อกระเป๋าสลับกับเสียงฝีเท้ามากมายที่สนามบิน เขมิกาได้เข้าเช็คอินพร้อมขึ้นเครื่อง
" แม่ค่ะ หนูต้องไปแล้วนะไส้หนูจะโทรมาหานะ "
" ดูแลตัวเองดีๆนะรู้ไหม แม่รักลูกนะ " ผู้เป็นแม่เอ่ยพร้อมน้ำตา...
เวลา 20:00 น.
เขมิกาก็ได้เดินทางมาถึงทางภาคเหนือสักที
" โอ้ย!? เมื่อยตูดจริงๆเลยนะถึงสักทีแต่มืดแล้วต้องหาโรงแรมนอนแล้วล่ะเรา " เธอพูดคุยอยู่ตัวคนเดียว จนในที่สุดเธอก็ได้เดินทางมาถึงโรงแรมชำระร่างกายจนเสร็จ เธอนึกขึ้นได้ว่าต้องรายงานคุณแม่เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์ทักข้อความไปบอกท่านแทนเพราะเห็นเวลาที่ดึกแล้ว เธอทำอะไรนิดหน่อยก็ได้นอนหลับพักผ่อนไปอีก เพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางอีก
" ตี๊ด!! ตี๊ด!! ตี๊ด!! " เสียงนาฬิกาปลุกของเธอดังขึ้นตอนนี้เวลา 07:30 น.
" โอ้ย!!!ตื่นแล้วๆ " เสียงโอดโอยของเธอดังขึ้นจากการตื่น
เวลาผ่านไปจนได้เวลาขึ้นรถไปทางโรงพยาบาล เธอได้สอบถามคนแถวนั้นว่ามีคันไหนผ่านไปบ้างสุดท้ายก็ได้รถที่จะไป เธอเดินทางมาถึงหน้าโรงพยาบาลสัตว์โดยทางนั่นนัดเวลาเธอ 10:00 น. แต่เธอมา 10:30 น. แต่ถว่าโชคยังดีที่เขาเข้าใจการเดินทางของเขมิกา
ณ โรงพยาบาลอุ่นไอรัก
" ก๊อก ก๊อก ขอโทษนะคะที่นัดสัมภาษณ์นักศึกษาสัตวแพทย์ค่ะ ขอโทษที่มาสายนะคะ "
" ค่ะไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวพี่เรียกหมอก่อนนะ "
" พี่พีค น้องนักศึกษาที่นัดไว้น้องมาแล้วนะ "
" โอเคๆ พี่กำลังไป "
หมอหนุ่มวัยกลางคนใบหน้าตี๋ๆ ใส่แว่น ผิวสีขาวรวมๆคือหล่อตี๋ ได้มานั่งบนโซฟาตรงข้ามเธอเพื่อถาม ความเป็นมาของเธอ จนเวลาผ่านไป15 นาทีการคุยก็จบลง พี่ผู้ช่วยหมอชื่อพี่ฝนได้พาเธอไปที่หอพักนักศึกษา พูดคุยอีกนิดๆหน่อยๆก็ให้เธอสำรวจหอ จนวันเวลาผ่านไป1วันที่เธอวุ่นๆกับการจัดห้องใหม่ทำอะไรกว่าจะเสร็จก็ฟ้ามืด พรุ่งนี้เธอจะเจอกับอะไรบ้างนะ .......
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
